Formule 1Dood Anthoine Hubert

De dood zal nooit verdwijnen uit de racesport

Het autowrak van Juan Manuel Correa. Hij reed in op Anthoine Hubert, die daarop overleed. Beeld Remko de Waal / ANP
Het autowrak van Juan Manuel Correa. Hij reed in op Anthoine Hubert, die daarop overleed.Beeld Remko de Waal / ANP

Zaterdag verongelukte de Formule 2-coureur Anthoine Hubert. Een dag later won zijn goede vriend Charles Leclerc. Racen gaat altijd door.

Lennart Bloemhof

Het hoorde een van de mooiste momenten van zijn raceleven te zijn. Zijn eerste overwinning in de Formule 1, een droom die hij al had toen hij voor het eerst in een kart stapte. Maar Charles Leclerc bleef na het winnen van de Grote Prijs op het circuit van Spa-Francorchamps zitten in zijn Ferrari, met zijn ogen dicht. Daarna stapte hij uit en vroeg hij de cameraman de sticker op de zijkant van zijn auto te filmen.

Racing for Anthoine, stond erop. Refererend aan Anthoine Hubert, de Formule 2-coureur die nog geen 24 uur eerder overleed op hetzelfde circuit. ‘Het is moeilijk hiervan te genieten’, zei Leclerc zondag een uur na zijn zege bedeesd. De eerste F1-overwinning van de 21-jarige Monegask kwam namelijk in het weekeinde waarin de raceklasse voor het eerst in vijf jaar weer werd geconfronteerd met de dood.

Leclerc was een goede vriend van Hubert. Daarnaast was hij het petekind van Jules Bianchi, de laatste coureur die verongelukte tijdens een Formule 1-race. De Fransman schoot op een natte baan tijdens de GP van Japan in 2014 van het circuit en botste met zijn helm tegen een kraan. Daarbij liep hij zwaar hersenletsel op, waaraan hij een half jaar later overleed.

Zijn dood was voor racefederatie FIA reden om cockpitbescherming te introduceren in de vorm van de halo: de titanium constructie op de cockpit die sinds 2018 het hoofd van de coureur beschermt. Net als dat de FIA ook de crash van Hubert tot in detail zal onderzoeken, om te kijken of er lering uit valt te trekken. Dergelijke tragische incidenten hebben de huidige racebolides veiliger dan ooit gemaakt.

Formule1-coureurs tijdens de minuut stilte. Beeld Getty Images
Formule1-coureurs tijdens de minuut stilte.Beeld Getty Images

Schok

Maar als er dan toch een coureur verongelukt, is de schok levensgroot, bleek afgelopen weekeinde. Zo kende Max Verstappen voor het eerst in ruim een jaar een mislukte race. Hij liep na een slechte start schade op bij een botsing, waarna de race op zijn thuiscircuit een paar honderd meter later eindigde tegen de bandenstapel. Hij zat er niet lang over in. ‘Want als zoiets gebeurt, maakt zo’n slecht weekend niet meer uit’, zei hij gelaten.

Verstappen volgde de Formule 2-race waarin Hubert verongelukte, die diende als bijprogramma van de Formule 1, net als velen via een tv op het circuit. Eerst was er consternatie. Bijvoorbeeld op het dakterras van het teamgebouw van Red Bull. Terwijl Verstappens nieuwe teamgenoot Alexander Albon sprak over zijn eerste kwalificatie in een Red Bull-auto klonk er een collectieve ‘wow’ uit de monden van de journalisten die met hun gezicht richting het tv-scherm stonden achter de coureur.

Albon draaide om. Hij zag alleen brokstukken. Minuten werd er gewacht op de herhaling van het incident. Die kwam niet, waarna Albon zijn persvoorlichter vroeg de sessie te beëindigen.

Het was een slecht teken. Sinds het dodelijke ongeluk van Ayrton Senna in 1994 op het circuit van Imola is racefederatie FIA voorzichtig met het tonen van crashes waarbij niet meteen duidelijk is of de betrokken coureurs in orde zijn. De Italiaanse televisie bleef toen filmen hoe hulpverleners het leven van het Braziliaanse race-icoon poogden te redden.

Op sociale media gingen beelden van de crash wel meteen massaal rond. Te zien was hoe Giuliano Alesi de controle verloor in de snelle Eau Rouge-bochtencombinatie, waar de Formule 2-auto’s zo’n 250 kilometer per uur rijden. Hubert poogde hem te ontwijken, maar spinde en knalde vol tegen de muur. Daarbij brak zijn auto in stukken, waarna de Amerikaan Juan Manuel Correa hem nog eens ramde.

Vanuit de officiële kanalen bleef het vervolgens ruim twee uur stil. Ondertussen zetten Formule 1-teams een streep door perssessies. Aan het begin van de avond maakte racefederatie FIA bekend dat ­Hubert het ongeluk niet had overleefd.

De moeder en broer van Hubert met zijn helm. Beeld AP
De moeder en broer van Hubert met zijn helm.Beeld AP

Verleden tijd

‘En dat sloeg in als een bom, want iedereen kent elkaar in de Formule 2’, zegt Sander Dorsman, teambaas van het Nederlandse Formule 2-team MP Motorsport. Hubert had vorig jaar nog in een auto van hem getest. ‘Het was een hele slimme, nette en analytische jongen’, zegt hij, om daar aangeslagen aan toe te voegen: ‘Sorry, het voelt echt vreemd om in de verleden tijd over hem te moeten praten.’

De Nederlandse Formule 2-coureur Nyck de Vries leidde tijdens de crash van Hubert de race. ‘Dit is echt niet te bevatten’, zei hij zondag met holle ogen. ‘Ik besefte het pas toen ik hier net weer op het circuit kwam en herdenkingsposters van hem zag. Anthoine was echt een superlieve jongen. Heel correct. Door dit soort momenten beseft iedereen weer dat deze sport gevaarlijk is. Het gebeurde in het verleden natuurlijk veel meer en ook vanuit Amerika lees je weleens berichten, maar dan is het nog relatief ver weg. Dit komt heel dichtbij.’

Wat het raceweekeinde op Spa-Francorchamps vooral leerde, was dat de dood – ook al nagenoeg verbannen – nooit zal verdwijnen uit de racerij. En dat tegelijk de sport ondanks alles zal doorgaan. De ochtend na het fatale ongeluk reden er alweer auto’s door de bocht waar Hubert verongelukte. De Formule 1-coureurs startten na een minuut stilte met onder anderen de moeder en broer van Hubert ‘gewoon’ aan hun race. Met de man die als geen ander de schaduwzijde van de autosport kent als winnaar. ‘Hopelijk besef ik over een paar weken beter wat ik vandaag heb bereikt’, besloot Leclerc het weekeinde.

Een eerbetoon van winnaar Leclerc aan Hubert. Beeld AFP
Een eerbetoon van winnaar Leclerc aan Hubert.Beeld AFP

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden