Babel keert terug als nestor bij Oranje

Het voetballeven is een reis, zegt Ryan Babel (30) een paar keer tijdens twintig minuten gesprek. Alleen: in zijn bijzondere reis zit een merkwaardig gat in de tijd. Interland 42 voltrok zich in 2011. Interland 43 speelt zich af in 2017, mits hij speeltijd krijgt tegen Wit-Rusland en/of Zweden, beslissende duels voor de WK-kwalificatie.

'Ik ben op reis geweest en heb wat van de wereld gezien', zegt de aanvaller lachend. 'Het is gegaan zoals het is gegaan. Ik ben sowieso nederig en dankbaar dat ik er weer bij zit.' Hij voetbalde in Nederland (Ajax), Engeland, Duitsland, de Verenigde Arabische Emiraten en Turkije, waar hij voor kampioen Besiktas uitkomt. 'Al die verschillende culturen vormen je als mens. Ik heb situaties leren waarderen. In de Emiraten gaan moslimspelers bidden na twintig minuten, op een kleed op het veld. Dan stopt de scheidsrechter de wedstrijd, en wacht je als buitenlander tien minuten. Ik vond dat mooi. Ik ging dan even op de bank zitten om water te drinken.'

Babel is een moderne voetballer, in meerdere opzichten. Bezig met mode, social media, r&b. In al die jaren absentie heeft hij Oranje nauwelijks gevolgd. Hij was soms teleurgesteld, bijvoorbeeld toen hij niet meeging naar het EK van 2012. 'Ik was fit en in vorm. Het is niets persoonlijks naar Ibrahim Afellay toe, maar hij was een jaar geblesseerd geweest en ging wel mee. Dat paste niet in het motto van bondscoach Van Marwijk. Hij zei nog tegen me: 'Ryan, jij moet aan spelen toekomen, anders kan ik je niet meer selecteren.' Daarom ging ik van Liverpool naar Hoffenheim, waar ik alles speelde. En toch werd ik niet opgenomen. Dat was een frustratie. Later liet ik dat los.'

De snelle Amsterdammer met het goede schot en de wat ongepolijste, hoekige techniek is een andere voetballer geworden, denkt hijzelf, ook door al die verschillende competities met andere tactieken en andere stijlen. Zijn spel is verrijkt, de eenzijdigheid is afgeschud. 'Vroeger werd er altijd gezegd dat Babel alleen goed was als er ruimte was, want dan kon hij zijn snelheid gebruiken. Nou, dat heb ik kunnen veranderen, door ook te functioneren als de tegenstander met elf man in zijn eigen zestienmetergebied duikt. Vanaf Duitsland is mijn spel constanter geworden. Eerder had ik de ene week een acht en daarna een vijf. In Duitsland kreeg ik verantwoordelijkheid als grote speler. Toen heb ik geleerd toch een zes of een zeven te halen, door bepaalde taken uit te voeren.'

Hij keek hoe anderen iets deden, hij voelde zichzelf rijpen. Te laat arriveren, wat hem in Oranje een keer een wedstrijd kostte, zal hem niet meer overkomen. 'Je wordt ouder en wijzer, en je leert van je fouten.'

Babel is aardig en op zijn hoede, hier in Noordwijk. De rechtsbenige aanvaller, meestal opererend vanaf links, neemt het gesprek met de Nederlandse pers op, om iets te kunnen rechtzetten als hij verkeerd wordt geciteerd. Hij kent alle wetten van het topvoetbal.

Natuurlijk vraagt hij zich weleens af op hoeveel interlands hij had gestaan als hij niet op 20-jarige leeftijd naar Liverpool was vertrokken, waar hij niet mislukte, maar ook geen doorslaand succes was. 'Het is bizar, ook omdat ikzelf jarenlang dacht dat ik geen kans meer maakte. Nu krijg ik een nieuwe kans. Die hoop ik te grijpen.'

Sandalen

'Leuk en uitdagend', noemt hij zijn terugkeer bij het Nederlands elftal, al is de situatie dan precair met uitschakeling voor het WK op de loer. Hij snapt dat een bepaald beeld over hem is blijven hangen. 'Ik zou een bepaald niveau niet meer halen, mijn loopbaan zou klaar zijn.' Zelf twijfelde hij nooit, maar hij kan zich voorstellen dat anderen zo denken. Zeker omdat hij op 28-jarige leeftijd, in de kracht van zijn leven, naar de Emiraten vertrok. 'Op dat moment was het een reis, maar ik had nooit het gevoel bij het eindstation te zijn. Ik koos voor geluk, en ik hoef niet onder stoelen of banken te steken dat het financieel een heel goed aanbod was.'

Hij tekende voor twee seizoenen en speelde er slechts een, waarvan ruim een half jaar zonder wedstrijd. 'Dat had niets te maken met prestaties. Er waren problemen met supporters. We hadden een derby verloren. De fans gooiden met sandalen. Ik kreeg een sandaal tegen mijn schouder en voelde me totaal niet gerespecteerd, waardoor ik uit emotie een sandaal teruggooide. Dat was het einde van mijn loopbaan daar.' De supporters spanden samen tegen hem en klaagden bij het bestuur. Babel vond dat het bestuur het voor hem moest opnemen, maar zo werkte dat blijkbaar niet.

Zo mocht zijn loopbaan niet aflopen. Met 'een gelukje' kon hij na zeven maanden zonder wedstrijd naar Deportivo La Coruña en daarna naar Besiktas, momenteel de beste club in Turkije. 'Dit is een heel nieuw boek. Geen hoofdstuk, geen bladzijde, maar een boek. Ik kreeg weer veel kritiek, want je gaat de Spaanse competitie toch niet verlaten voor de Turkse? Maar Deportivo deed onderin mee. Bij Ajax was ik gewend bij de bovenliggende partij te spelen, de bal te hebben, te winnen. Dat kon bij Besiktas. We werden kampioen en ik had een groot aandeel. Ik ben blij met mijn keuzes.'

Oranje is een heel ander Oranje dan bij zijn laatste interland in 2011. 'Nu zijn de jonge jongens in de meerderheid. Als oudere gast moet je daarmee proberen om te gaan. Ik ben geen type dat voor de groep gaat staan. Ik houd meer van individuele gesprekken. Ik zat na de training naast Matthijs de Ligt in de bus. We praatten wat over Ajax. Dat is mijn toegevoegde waarde. En in het veld coach ik. We moeten hetzelfde doel hebben. Het eerste doel is: winnen en zo veel mogelijk doelpunten maken.'