Alleen de metro gaat nog niet op olympische snelheid in Peking

Enige punt van zorg is de aanleg van de vier metrolijnen. Uit alle delen van de stad met ongeveer dertien miljoen inwoners zullen die naar het noorden leiden, waar de belangrijkste pistes staan. Het is een omvangrijke klus. Dat de Chinezen ook hierin uiteindelijk zullen slagen leidt geen twijfel.

‘Voor het overige is men hooguit bang dat alles te vroeg klaar is’, zegt Marcel Floor van de Nederlandse ambassade. Dat zou dan alleen maar extra onderhoud vergen. Hein Verbruggen, hoofd van de coördinatiecommissie van het Internationaal Olympisch Comite (IOC), wees daar eerder ook al eens op. Vandaar dat de arbeiders, die massaal uit de binnenlanden zijn opgetrommeld, het soms wat rustiger aan kunnen doen.

Peking ligt op schema. Neem bijvoorbeeld het National Stadium, dat bij de openingsceremonie plaats biedt aan 92.000 toeschouwers. Op een gegeven moment werd er door 7000 mensen 24 uur per dag aan gewerkt. De oorspronkelijke begroting van ‘het Vogelnest’ is inmiddels ruim overschreden.

Geld echter is, met geschatte kosten van twintig miljard euro, het probleem niet. Mankracht evenmin. De werknemers slapen in barakken rond de arena's. Eén, twee keer per jaar mogen ze naar huis. Dat is geen unicum in China. Bij de ‘gewone’ fabrieken is het vaak niet anders.

De infrastructuur van de stad zal verbeteren. Daarvan profiteert iedereen. Wat er verder met de accommodaties gaat gebeuren na de Spelen? In elk geval bij het hypermoderne zwembad, het Natatorium, is een tropisch paradijs gecreëerd, dat na 2008 toeristen moet trekken. Of het lukt? ‘De meeste Chinezen kunnen niet zwemmen’, zegt Floor. De exploitatie zal straks moeilijk zijn, maar daar maakt niemand een probleem van.

Peking wil in 2008 mooie sier maken voor het oog van de wereld. Men wil zich presenteren, maar weet nog niet precies hoe. Wie de accommodaties nu bekijkt, moet geen meter van het afgesproken pad afwijken of hij wordt in de kraag gegrepen. Vrijheid en blijheid, maar wel naar de maatstaven van de organisator.

Wat er nu al gebouwd of gerenoveerd is, belooft niets dan goeds. Het worden mooie Spelen. Over een jaar moet alles klaar zijn. Floor: ‘Een groot deel van het stof in de stad is afkomstig van de bouwplaatsen. Die moeten daarom in 2007 verdwenen zijn. Dan heeft de stad een jaar de tijd om zich op te frissen.’

Bewoners kijken nu al hun ogen uit. Alleen al in de laatste vier maanden heeft de stad een metamorfose ondergaan. Veel is al schoon, netjes en opgeruimd. Door de lichte wind en de zomerse temperaturen is er geen smog. Over twee jaar zullen veel wegen zijn afgezet voor het reguliere verkeer. De buitenwereld krijgt een strakblauwe lucht te zien. ‘Men weet echt wel hoe de stad straks op een fraaie manier te presenteren’, zegt Floor.

Rochelen en spugen, een opvallende Chinese methode om kwade geesten te verdrijven, mag straks niet meer. Dat is op zijn zachtst gezegd nog niet tot alle lagen van de bevolking doorgedrongen. ‘Komt nog wel’, verzekert de gids. Het geluksgetal ‘acht', iets anders uit het bijgeloof, zal wel worden gerespecteerd. Om acht over acht, op de achtste dag van de achtste maand in het achtste jaar van het millennium beginnen in Peking de Olympische Spelen.