Alleen AZ baalt na heerlijk duel zonder verliezer en met heel veel ‘fun’

Als iedereen genoten heeft, van tien doelpunten, van twee hattricks (van twee Griekse spitsen ook nog), van nuttige hakjes, van prachtige steekpasses, van vechtlust, als iedereen kan accepteren dat sommige wedstrijden natuurlijk geen winnaar en verliezer verdienen, dan kun je er donder op zeggen dat er na afloop altijd twee uitzonderingen zijn, twee trainers die kanttekeningen moeten plaatsen bij het oordeel van iedereen.

Utrecht-trainer Michael Silberbauer was nog het mildst, maar wil met zijn team dan ook ‘voetballen’, trainerstaal voor aantrekkelijk, aanvallend spelen. ‘Doe mij dan maar 5-5, al zijn vijf tegengoals ook weer wat veel.’ Jammer van die nuancering, want zonder vijf tegengoals wordt het natuurlijk nooit 5-5.

De echte zuurpruim van de avond was zijn collega Pascal Jansen. Niet dat er iets op zijn chagrijn viel af te dingen, die was zeer invoelbaar. Uitgerekend op het moment dat AZ koploper had kunnen worden, in ieder geval voor een nacht, zag hij zijn ploeg schutteren. Het was onvermijdelijk dat hij de zin zou uitspreken, die nu eenmaal ook moet vallen op zo’n avond: ‘Voor de neutrale kijker was het prettig, maar voor ons minder.’

Jansen had zich vooral gestoord aan de verdediging, zeker in het begin van de wedstrijd. Na een kwartier stond Utrecht al met 2-0-voor, twee keer door Anastasios Douvikas. Maar waar de AZ-trainer zich geërgerd had, had de rest vooral genoten van een 21-jarige Amerikaan.

Uitstekende techniek

Taylor Booth probeert gewoon ‘fun’ te hebben op het veld, verklaarde hij na afloop. Zaterdagavond bleef het niet bij lollige hoogstandjes, door zijn uitstekende techniek was de rechtsbuiten ook betrokken bij vier van de vijf Utrechtse doelpunten.

De 1-0 na tien minuten was zonder zijn subtiele hakje niet gescoord. Daardoor bereikte hij, nog ver op eigen helft, de enige vrijstaande ploeggenoot. Op de helft van Utrecht kreeg hij de bal weer terug, zijn voorzet leek te worden onderschept, maar kwam voor de voeten van de doorgelopen Douvikas, die hem er toch nog inschoot.

Bij 3-3 leek hij klem te staan tussen twee AZ’ers aan de zijlijn. Voor de meeste spelers was een ingooi het maximaal haalbare geweest, maar Booth goochelde de bal twee keer van zijn rechterbeen naar zijn linkerbeen en speelde Klaiber vrij. Zijn voorzet kon uiteindelijk door Nick Viergever bij de tweede paal worden ingetikt. En dan was er nog de prachtige pass van de Amerikaan, de assist voor de 3-4. Die draaide precies om de verdediging heen en landde voor de voeten van Douvikas, die zijn derde doelpunt kon maken.

Aan de andere kant stond er nog een Griekse spits, die zijn ploeg op de been hield en twee keer weer aan een voorsprong hielp. Bij de 2-2 onderschepte Vangelis Pavlidis zelf de bal, waarna hij de bal met zijn onverzettelijkheid achter de lijn werkte. De 3-2 ramde hij langs zijn halve landgenoot doelman Vasilios Cornelius Barkas nadat hij zichzelf met een aanname op de borst had vrijgespeeld.

Half zwevend

Pavlidis maakte ook de 5-4 – en zijn eerste hattrick ooit - waardoor het een klein kwartiertje voor tijd allemaal nog goed leek te komen voor AZ. Het was een doelpunt waar zelfs Jansen van moet hebben genoten, een van de weinige uitgespeelde aanvallen van zijn ploeg, die door de Griek half zwevend met een goal werd beloond.

In Alkmaar wordt een kampioenschap nooit verwacht, maar loeren doen ze er wel altijd op. Dit seizoen zeker, want als PSV en Ajax onderpresteren, kan AZ in het gat duiken. Zonder enorm op te vallen, sloop de ploeg naar boven, op twee punten van koploper Feyenoord.

Na de teleurstellende vijfde plek van vorig jaar is er voor AZ-begrippen ook flink geïnvesteerd. De Amerikaanse international Djordje Mihailovic kwam voor 6 miljoen euro van Montreal FC. Alleen Mounir El Hamdaoui was ooit duurder, maar dat was nog in de Scheringa-tijd. In de zomer werd ook al ruim vier miljoen betaald voor Jens Odgaard.

Met Owen Wijndal vertrok slechts een basisspeler. Jansen kan Riechedley Bazoer nog altijd op de bank zetten, maar zijn selectie is ook weer niet zo breed dat hij het gelijktijdig wegvallen van verdedigers Bruno Martins Indi en Sam Beukema zomaar kan opvangen.

Pantelis Hatzidiakos, een van hun vervangers, gleed wanhopig het doel in, achter de 5-5 aan. Gefrustreerd sloeg hij een paar keer met zijn handen op het veld, nog zo’n heerlijk beeld dat deze wedstrijd opleverde. Achter hem bleef doelpuntenmaker Sander van de Streek lang liggen na een harde botsing met keeper Mathew Ryan. Hij stond gelukkig weer op, waardoor bijna iedereen kon gaan nagenieten.