Zo cool als Millie Bobby Brown was niemand als kind
Is Millie uit Stranger Things een ster die speelt dat ze een kind is of een kind dat speelt dat ze een ster is?
Kent u Millie Bobby Brown? Dat meisje uit hypeserie Stranger Things, Eleven, met dat kortgeschoren haar: dat is Millie, 13 jaar.
Millie zat de afgelopen weken in alle grote Amerikaanse talkshows. Ze verschijnt op rode lopers, speelt in videoclips en is de nieuwe darling van de modewereld. Als gezicht van sneakermerk Converse en muze van ontwerper Raf Simons tekende ze onlangs bij modellenbureau IMG, waar ook Kate Moss zit. Wat maakt haar zo geliefd?
Niet per se die future die ze belichaamt, denk ik. Bij volwassenen is Millie waarschijnlijk populair om dezelfde reden dat Stranger Things populair is: ze roept nostalgie op naar de kindertijd, niet per se de eigen kindertijd maar naar een kindertijd, eentje die we als kind in Amerikaanse films zagen en waarvan we toen al wilden dat we hem zelf beleefden - zo wakkert Stranger Things het verlangen naar een oude wensdroom aan, zoals het speelgoedboek van Intertoys dat kan doen. Millie zelf genereert ondertussen een melancholisch stemmend mengsel van wroeging en bewondering: zo cool als zij was niemand als kind, en ook als volwassene worden we nooit meer zó hip.
Dat de modewereld met haar wegloopt is niet gek. De gemiddelde catwalk wordt bevolkt door tieners - Millie met haar twinkelogen een elixer; bron waar iedereen een slokje uit wil. 'The Gift of Youth', prijkt het naast haar portret op de cover van Vogue Italia. Let wel: de manneneditie - Millies androgyne look is al jaren hip. Als anoniem model was ze overigens te jong bevonden, haar uitzonderingspositie heeft ze te danken aan haar rol in Stranger Things: Eleven heeft telekinetische krachten, is géén gewoon kind. Daardoor is het misschien moeilijk Millie wel als gewoon kind te zien. Daarbij straalt ze een aantrekkelijk soort authenticiteit uit, onschuldig en tegelijkertijd vol bravoure: Millie maakt grapjes waar ze komt, rapt graag een mopje Nicki Minaj; tappen kan ze ook nog.
Ondertussen gedraagt ze zich uiterst professioneel. Op Instagram promoot ze braaf kleding die ze kreeg: 'My personalised @converse made it easy for me to dance the night away.' Even dacht ik dat iemand anders die teksten voor haar schrijft, tot ik besefte dat Millie een digital native is, opgegroeid met influencerstaal.
De rest van haar Instagramprofiel oogt verder opvallend kinderlijk: rodeloperplaatjes met de persbureaulogo's er nog op, foto van haar broer, foto van haar hond; die hond heeft een eigen account maar daar staan maar drie foto's op, verwaarloosd, zoals kinderen dat doen. In haar Instastories, tijdelijke video's, zien we Millie winkelen met haar vader, gekke gezichten trekken, met gesloten ogen liedjes zingen, dansen op een hitje: dingen die zoveel kinderen tonen, misschien in de hoop ontdekt te worden, een ster te worden als Millie.
Is Millie een ster die speelt dat ze een kind is of een kind dat speelt dat ze een ster is? Allebei, misschien, al doet Millie ook inzien: misschien spelen alle sterren wel dat ze sterren zijn.
