Of schrijven dat de Turkse keuken het lounge-gevoel uitstraalt dat al bestond voordat loungen hip werd – dat wil zeggen schoenen uit en op kussens zitten tijdens het eten.

Het is allemaal bedoeld om (jonge) kopers over te halen. Zo wordt het loungegevoel in Lokantada, een boekje over de Turkse keuken (uitgeverij Miller) gebruikt als aanbeveling. De foto’s zijn enorm groot, maar gelukkig wordt ondanks het opgewonden toontje – dat godzijdank gaandeweg slijt – ook zo wel duidelijk dat de Turkse keuken he-le-maal goed is.

Een gerecht met gehakt en auberginepuree, Alinazik, wat je zou kunnen vertalen als beschaafde Ali.

Prik de aubergines aan een vork en hou ze direct in de gasvlam, langzaam ronddraaien tot ze gaar zijn. U kunt ze ook in de oven garen, duurt ongeveer een uur op de hoogste stand. Wel van te voren met een vork een paar keer in de aubergine prikken.

Als ze in het vuur zijn geblakerd de aubergines in een gesloten plastic zak een minuut of tien laten rusten, waarna de schil gemakkelijker kan worden verwijderd. De aubergines dan in water dompelen, ze met citroensap insmeren, en vervolgens weer schoonspoelen.

Wie ze gewoon in de oven doet moet ze daarna ook fijnprakken en de puree mengen met de knoflook en met peper en zout. Intussen een minuut of tien de paprika’s en de plakken tomaat grillen.

Het gehakt kruiden met peper en zout en het geheel in een paar minuten op laag vuur in wat olie bakken. De auberginepuree dun over de borden verdelen en er daarna een laag yoghurt overheen scheppen. Daarop weer een laag gehakt doen.

De boter met de chilivlokken vermengen en twee minuten verhitten. Daarna de saus over het gerecht sprenkelen en garneren met de gegrilde paprika’s en tomaat.

Henk Müller