Wordt na 44 jaar eindelijk duidelijk wat er is gebeurd met twee verdwenen stratenmakers uit Asten?

Na een paar stevige rukken glijdt het politiebootje te water. Tegen de wind in tuffen vier agenten naar het midden van de plas, om de bodem af te speuren naar een op mysterieuze wijze verdwenen jarenzestigauto. Ligt hier de rode Fiat 850 Coupé, met zijn karakteristieke ronde koplampen? De hoop van de agenten is gevestigd op een langwerpig apparaat dat aan de zijkant van hun bootje bungelt: de sonar, waarmee ze het voertuig pogen te lokaliseren.

Autowrak

De vondst van het autowrak zou antwoord geven op een 44 jaar oude vraag: wat is er gebeurd met Hans Martens en Piet Hölskens? Het tweetal, destijds 20 en 21 jaar, verdween op 16 maart 1974 spoorloos. Na een avondje stappen in de Zanzibar in het Brabantse Deurne vertrokken de twee stratenmakers uit Asten naar een nachtelijke afspraak, waarna nooit meer iets van hen is vernomen. De zaak bleef decennialang onaangeroerd door de politie, tot vandaag.

'Dit is een heel speciale dag.' Jan Hölskens leunt tegen een wit busje, uit de wind en uit de buurt van het water. Hij heeft zojuist de boot te water zien gaan, op zoek naar sporen van zijn vermiste broer. Diens auto zou weleens kunnen liggen op de bodem van plas De Brink bij Liessel, met daarin de lichamen - of wat daarvan nog over is - van hem en zijn kameraad Hans. In al die jaren sinds zijn broer verdwenen is diens lot een raadsel gebleven, maar Hölskens heeft de zaak nooit helemaal losgelaten. 'Je blijft toch altijd hoop houden.'

Molen

In 2012 kwam er beweging in de zaak, toen een anonieme getuige met gewetenswroeging zich meldde bij de politie. 'Toen is de molen gaan draaien', aldus Hölskens. Zelfs de naam van een mogelijke dader viel, maar omdat de zaak verjaard is, is vervolging uitgesloten. De verdachte werd nog wel gehoord, maar heeft altijd ontkend. Daarna stokte het politieonderzoek.

Dat de politie vandaag toch deze zoekactie onderneemt, is te danken aan de volharding van de achtergebleven families. Die schakelden een paar jaar terug de hulp in van particulier rechercheur Judith Houben, gespecialiseerd in vermissingen.

_{Tekst gaat verder onder de afbeelding.}

'Via verschillende getuigen kwam ik bij het water in Liessel uit', vertelt ze. Haar scenario van de verdwijning komt overeen met wat de anonieme getuige zes jaar geleden opbiechtte. 'Hans had een geheime relatie met een dame. Haar man kreeg daar lucht van en heeft Hans naar een afgelegen plek gelokt.' Dat ook Piet zou zijn vermoord door de rancuneuze echtgenoot, berust volgens haar op toeval: Hans had geen auto, dus reed zijn vriend hem naar de afspraak in diens rode Fiat. 'Een kwestie van verkeerde plek, verkeerde moment.'

Dat Houben het verloop van de bewuste avond ruim veertig jaar later zo kon reconstrueren, komt doordat zij met getuigen heeft gesproken die de politie nooit heeft gehoord. 'Toentertijd gingen ze er bij vermiste meerderjarigen van uit dat ze vrijwillig waren verdwenen', vertelt Rina Martens, een zus van de vermiste Hans, bij het witte busje. 'Ze zullen wel op een betere plek zijn, dachten ze dan.'

Blanco

De stratenmakers uit Asten gaven de politie niet meteen de indruk dat ze het slachtoffer waren geworden van een misdrijf. 'Mijn broer had een blanco strafblad', verklaart Jan Hölskens. Met een typisch jarenzeventigkapsel, dito snor en een voorliefde voor hardrockband Steppenwolf was Hans gewoon een 'moederskindje', aldus zus Rina. Privédetective Houben heeft geprobeerd de man met wie Hans gebrouilleerd zou zijn geraakt een dna-test te laten doen, maar tevergeefs.

Ook als de auto hier inderdaad ooit te water is gegaan, is het onzeker of die vanmiddag op de radar van de boot verschijnt, legt politiewoordvoerder Bart Vaessen uit. Hij wijst naar een grote zandhoop aan de overkant van de plas. 'De laatste jaren is hier veel veranderd door de zandafgraving, ook onder water. Daardoor bestaat de kans dat de auto van Piet onder het zand verscholen ligt.'

Aan het eind van de middag heeft de politie de bodem van de plas in kaart gebracht. Van de vermiste vrienden is geen spoor. 'We gaan nu om de tafel met experts om te kijken of er aanwijzingen op de bodem te zien zijn', legt politiewoordvoerder Vaessen uit.

Het is afwachten voor Rina Martens en de andere familieleden, maar dat is het al 44 jaar. 'Het heeft me altijd beziggehouden.'

Wat als de auto straks toch wordt gevonden? 'Dan is het eindelijk klaar.'