Wollige belagers

Schapen in plaats van zombies; het moest er een keer van komen. In de Nieuw-Zeelandse horrorkomedie Black Sheep laat een stuntelige dierenactivist een genetisch gemanipuleerd, bloeddorstig lam uit een laboratorium ontsnappen en dan weet je wel hoe het verder gaat. Binnen de kortste keren hebben de schapen in de omgeving meer trek in mensenvlees dan gras en is elke grazende kudde verdacht. Wie gebeten is maar de aanval overleeft, verandert zelf in een schaapmonster. Onmogelijk serieus te nemen natuurlijk, maar dat is juist de lol: al laat je een schaap grommen en verwilderd kijken en smeer je wat viezigheid op zijn bek: eng wordt het beest nooit.

Dat geeft elk gruwelmoment in Black Sheep vanzelf iets heerlijk absurds. Een van de hoogtepunten is de scène waarin de met een schapenfobie belaste held aan zijn belagers ontsnapt door met een lapje wollen stoelbekleding over zijn rug weg te kruipen - tot een ram hem voor een tochtige ooi aanziet. Ook leuk: de scène waarin een slachtoffer zijn eigen afgebeten been naar zijn wollige belager smijt. Je moet ervan houden, maar in de juiste melige bui valt er zeer veel plezier te beleven aan dit onwaarschijnlijk gore feest.

Black Sheep (Jonathan King, 2006)

BBC2, 01.45-03.05 uur.

undefined

Children of Men

(Alfonso Cuarón, 2006) In het Londen van 2027 is alles in beweging. Vanaf de eerste minuut drukt duizendpoot Alfonso Cuarón (Harry Potter 3, Gravity) je midden in zijn smerige toekomst. Hierin ontsnapt Clive Owen ternauwernood aan een bomaanslag: op de soundtrack kraakt en piept zijn trommelvlies secondenlang na. Zijn daaropvolgende overlevingstocht door de grootstedelijke jungle - immigratie is als politiek item volledig ontspoord - ontaardt in een thrillerplot waarin het voortbestaan van de planeet wordt bedreigd. Het verhaal over vrouwen die geen kinderen meer kunnen krijgen, sneeuwt daarbij heerlijk onder bij Cuaróns onvervalste guerrilla-filmerij. De Mexicaan brengt een aantal hoogstaande actiescènes als verbluffend beklemmende oorlogstaferelen in beeld; Children of Men laat zich tijdens deze scènes eenvoudig vergelijken met de openingsscène uit Saving Private Ryan - maar de actuele context maakt de beleving dubbel zo intens.

RTL5, 22.15-00.20 uur.

undefined

Black Venus

(Abdellatif Kechiche, 2010) Ze zou in Europa geld kunnen verdienen in 'de entertainmentindustrie'. Waar eindigt vrije wil, en waar begint slavernij? Dat is een van de vragen die schrijver en regisseur Abdellatif Kechiche (La vie d'Adèle) stelt in Black Venus, de film die is gebaseerd op het leven van Saartje Baartman. In de hoop op roem stapte Baartman met haar blanke baas op de boot van Zuid-Afrika naar Engeland. Beroemd werd ze zeker, al was het niet hoe zij het zich had voorgesteld: als de hottentotvrouw die in de 19de eeuw als curiositeit werd tentoongesteld en later eindigde als wetenschappelijk object.

Ongemak is de kracht van Black Venus en Kechiche toont de ingewikkelde problematiek rond kolonialisme, racisme en voyeurisme niet alleen, maar maakt die ook invoelbaar. Door de close-ups van al die blanke, boertige gezichten en de beweeglijke camera sta je tussen de handen die gretig Saartjes billen betasten, tussen de chique bezoekers van het seksfeestje waar ze wordt aangerand. Wegkijken wil je - maar toch moet je het zien. Baartman wordt meesterlijk neergezet door nieuwkomer Yahima Torrès, Olivier Gourmet is ook heel goed als haar opportunistische baas.

Nederland 3, 23.40-02.20 uur.

undefined