Willem van Hanegem bondscoach! (2)

(Dat een bondscoach daarnaast ook nog eens op meer maatschappelijk respect kan rekenen dan een schoolmeester bewijst dat ons de kolder in de kop is geslagen - enfin, dit is nu eenmaal een sportcolumn.)

Louis van Gaal weet dat natuurlijk allemaal ook wel, hij is zelf schoolmeester geweest. Niettemin zag ik vrijdag een man zichzelf, zijn baan en zijn vermeende lijden tot buitenaardse proporties opblazen. Ik verwachtte elk moment frisse jongens in witte jassen om Louis een kalmerend spuitje te geven en eventueel in een dwangbuis af te voeren.

Nooit zag ik iemand die zo hopeloos verstrikt was geraakt in zelfgecreëerde gewichtigheid - en die daarin overigens werd bevestigd door de horde belangstellenden voor zijn neus en vooral door de NOS die het absurde stuk live registreerde. Ik was blij dat mijn dochter veilig op school zat, want die heeft de laatste tijd al genoeg krankzinnigheid voorbij zien komen. Naast Louis zat ook nog eens die Kesler, eveneens overduidelijk toe aan een maandje macrameeën op de grote stille heide.

(Het is te hopen dat de NOS een beetje terughoudend is geweest in de verspreiding van de beelden. Want laten we wel wezen, reclame voor ons land was het niet. Eerst half Oranje gepakt op nandrolon en nu dit weer. De ogen van Louis, de waanzinnige grijns van Kesler: over de grens denken ze zo langzamerhand dat we het spul hier op ons brood smeren.)

Het was kortom tragisch, ook min of meer dolkomisch en vooral zielig - dat laatste met name toen Louis met zijn 'Media: minmin' kwam aanzetten. De schoolmeester strikes back, minmin, niet over naar klas drie.

Terwijl het allemaal, zoals gezegd, niks om hakken heeft. Als bondscoach hoef je maar een paar dingen te doen. Je nodigt de beste elf voetballers van het land uit en stelt die vervolgens op. Je draait een biljartcompetitie in elkaar en ritselt kaartjes voor Youp van 't Hek, zodat de mannen zich in het 'trainingskamp' niet vervelen. Voorts is het verstandig zo nu en dan de voetbalpers onder tafel te drinken, want dat dwingt veel respect af.

Veel meer - Guus Hiddink bewees het - is niet nodig om de kwartfinales van het WK te halen, de rest is geluk.

Daarom moet Willem van Hanegem het gaan doen. Want Willem van Hanegem is van dit alles op de hoogte, heeft een hekel aan valse pretenties en de beste elf spelers noemt-ie zo op.

Een tijdje geleden was ik bij een wedstrijd van Ajax. Plotseling stond ik in de persruimte van de Arena naast Van Hanegem. Tjesseskrimmele, dacht ik, Willem van Hanegem! (Willem van Hanegem is een icoon uit mijn jeugd, het bijbehorende gevoel van verering raak je nooit meer kwijt.)

'Hallo', zei Van Hanegem terwijl hij zijn hand uitstak. 'Willem van Hanegem'. Even later stond Van Hanegem gezellig mijn sigaretten op te roken en papperlapten we minimaal een half uur ontspannen over het Engelse voetbal.

Van Hanegem weet oneindig veel meer over voetbal dan ik, maar heeft het stadium van de ware wijsheid bereikt: zo hij dat ooit was ontstegen, is hij allang teruggekeerd naar het simpele. De alwetende herkende de onwetende als zijn broeder; het diepste weten is het besef niets te weten. Bovendien mag Van Hanegem graag over voetbal ouwehoeren, maakt niet uit met wie, als-ie maar rookt.

Willem van Hanegem liet vorige week in het AD weten dat hij bereid is bondscoach te worden.

Waar wacht de KNVB dan nog opt Die Kesler had allang bij Van Hanegem op de stoep moeten staan grijnzen, contract in de hand! Waarom ruim de tijd nemen voor beraad, als de enige echte kandidaat zichzelf ruimhartig beschikbaar stelt? Van dat gedelibereer en geëvalueer komen maar ongelukken en verkeerde keuzes, dat is nu wel weer afdoende bewezen.

Als een vorm van collectieve therapie moet de NOS de eerste persconferentie van bondscoach Van Hanegem live uitzenden.

Met Willem van Hanegem worden we in 2004 Europees kampioen. Zo niet, dan evalueer ik mezelf een minminmin.