Willem II draait warm in de regen

Van onze verslaggever

Bart Jungmann

MAASTRICHT/SEVILLA

Willem II, bijgenaamd Tricolores, is in Sevilla om morgenavond tegen de plaatselijke Betis een plaatsje in de derde ronde van het UEFA-cuptoernooi af te dwingen. Het belang van die wedstrijd wierp zijn schaduw over de ontmoeting met de Maastrichter Voetbal Vereniging.

Willem II, dat was toch de ploeg die vrij en onverveerd, altijd en overal voor de aanval kiest? Zoniet tegen MVV.

Trainer Adriaanse had zijn aanvalslustig elftal met een defensief plan opgezadeld: de tegenstander moest pas op eigen helft worden aangepakt. Middenvelder Galásek diende bij balbezit van MVV de verdediging te versterken.

Adriaanse wilde na afloop doen geloven dat hij vanwege de reputatie van MVV in zijn schulp was gekropen. Willem II zou al sinds 1987 met bevreesd hart naar De Geusselt afreizen en MVV zou dit seizoen ook voor andere tegenstanders een weinig elegante gastheer zijn geweest.

Wat betreft dat eerste: elftallen veranderen tegenwoordig zo snel van samenstelling dat de geschiedenis in dit opzicht een onbetrouwbare raadgever is. Wat betreft dat tweede: Vitesse, RKC en Cambuur verloren inderdaad in Maastricht, maar Twente en De Graafschap wonnen er. En wat De Graafschap kan, kan Willem II ook.

De werkelijke reden achter de voorzichtige tactiek schuilt dus waarschijnlijk in de return tegen Betis Sevilla, waarvoor Willem II in een lastig parket zit. Na het 1-1 gelijkspel valt er op zich weinig te verdedigen, maar als er wat te winnen valt, moet het met een zekere omzichtigheid gebeuren.

Adriaanse telde na afloop in Maastricht vooral zijn zegeningen. 'We hebben zowel voor als na rust geen kans weggegeven.' De enige treffer die Willem II moest incasseren, was het gevolg van een arbitale blunder. Mario van der Ende, die net zo beroerd floot als de ploegen speelden, gaf MVV een strafschop die er geen was.

In de 56ste minuut trok de Belgische middenvelder Karapinar vanaf rechts het strafschopgebied binnen. Hij kwam Koskinen tegen, maakte een huppelsprongetje en ging vervolgens horizontaal zonder geraakt te zijn. Jerry de Jong benutte de penalty.

Willem II hoefde zichzelf die treffer dus niet aan te rekenen, zoals er ook voor de rest inderdaad weinig op het verdedigende spel viel aan te merken. Maar Willem II had ook weinig te vrezen van MVV dat alleen in Emerson een aanvaller van allure had. Taiwo deed schrikbarend veel fout en Taihuttu was onzichtbaar. Dat hij na rust werd gewisseld voor de verdediger Vriesde zegt veel over het armoedige karakter van deze ontmoeting.

Gevraagd naar een oordeel over zijn spelers zei Adriaanse slechts dat ze hun opdrachten goed hadden uitgevoerd. Die orders waren dan louter defensief, want in de omschakeling van verdediging op aanval faalde Willem II volledig.

Een van de weinig geslaagde acties van Abdellaoui leverde in de 67ste minuut onverwacht de gelijkmaker op. Hij werd door Valk knap in de hoek vrijgespeeld en draaide vlot langs Plum. Maar Abdellaoui sloot die actie af met een slap schotje dat zeker een prooi voor doelman Van Duijnhoven was geweest als Volmer het niet van richting had veranderd.

Aldus kon Willem II niet alleen met een fitte selectie naar Sevilla afreizen, maar ook met het geruststellende gevoel in elk geval niet verloren te hebben. Na de zeperd tegen Zwolle in het bekertoernooi woensdag was dat al heel wat.

Een gelijkspel zou tegen Betis ook kunnen volstaan, maar dan moet er wel gescoord worden. Afgaande op het spel tegen MVV wordt dat een hele opgave.