'Wees eerlijk en we helpen je'

Wie hoort niet thuis in dit rijtje gerespecteerde topsporters: Sven Kramer, Pieter van den Hoogenband, Michael Boogerd en Ranomi Kromowidjojo? Het antwoord is na de vele dopingaffaires in de wielersport wellicht te gemakkelijk. Boogerd is een valsspeler tussen olympisch kampioenen.

Het is geen willekeurig rijtje (ex-)topsporters. Ze worden alle vier vertegenwoordigd door House of Sports, het managementbureau van Patrick Wouters van den Oudenweijer. Andere kampioenen die Boogerd op de site van het bedrijf omgeven? Rintje Ritsma, Mark Huizinga, Naomi van As, Maarten van der Weijden.

Over het verleden van Boogerd wordt met geen woord gerept. In het lijstje karaktertrekken bij zijn profiel staat 'eerlijk' vooraan. Die laatste omschrijving is onhandig gekozen, erkent Wouters op zijn kantoor in Ouderkerk aan de Amstel. Het verouderde profiel was hem niet opgevallen en niemand had hem erop gewezen. 'We gaan dat aanpassen.'

Voor Wouters is de ongelukkige karakterising een detail in een ernstige kwestie waarin hij zegt naar eer en geweten gehandeld te hebben. In een gesprek van een half uur komt hij meermaals terug op zijn stelregel: 'We moeten niet alleen staan te juichen als er ergens gewonnen wordt. Ik vind dat we er vooral ook moeten zijn als mensen in problemen zijn.'

In de 22-jarige managementloopbaan van Wouters was Boogerd de tweede topsporter die wegens doping in opspraak kwam. Oud-wereldkampioen ringturnen Yuri van Gelder was in 2009 de eerste.

Veel heeft Wouters niet te maken gehad met Boogerd. Hij heeft hem vanaf 1998 hoofdzakelijk bijgestaan bij contractonderhandelingen met Rabobank. Na afloop van Boogerds wielerloopbaan was hij ook betrokken bij deals met diverse televisieprogramma's.

Onacceptabel

Over doping had hij met Boogerd nooit gesproken, tot er dit jaar een hausse aan publicaties en beschuldigingen op gang kwam. 'De schellen vielen me van de ogen', zegt hij. Maar hij wist meteen wat hem als manager te doen stond. 'Wat er is gebeurd, vind ik onacceptabel. Ik neem er ook afstand van, maar dat hoeft me als professional niet te belemmeren in het zo goed mogelijk begeleiden van Michael Boogerd.'

In vertrouwelijke gesprekken deed de oud-renner bekentenissen die hij later, mede dankzij het bemiddelingswerk van Wouters, zou herhalen bij de NOS-televisie, bij de Dopingautoriteit en andere dopingvorsers. Vanaf 1997 tot het einde van zijn loopbaan in 2007 gebruikte hij verboden middelen als epo en cortisonen. Ook deed hij aan bloeddoping.

Wouters was van meet af aan duidelijk in zijn advies aan Boogerd, zegt hij. 'Ik zei: ik wil je helpen, maar ik wil ervan uitgaan dat we een eerlijk verhaal krijgen. Ik adviseer jou om eerlijk te zijn. Ik heb gezegd: je krijgt een keer de kans iets te vertellen. Je mag zelf bepalen wat je wel en niet vertelt, maar het moet niet zo zijn dat je iets zegt en dat het week later weer heel anders ligt. Je zult door de zure appel heen moeten. Toen hij uiteindelijk zei dat hij zijn verhaal naar buiten wilde brengen, heb ik gezegd: daar gaan we je zo goed mogelijk mee proberen te helpen.'

Boogerd heeft zich naar het oordeel van Wouters aan zijn woord gehouden, anders dan Yuri van Gelder. Zijn bedrijf stond de ringturner aanvankelijk ook bij na dienst positieve test op cocaïne. Maar Van Gelder liet zich niet sturen.

Op televisie verschenen woordvoerders van de turner van wie Wouters nog nooit had gehoord. Ook had hij het gevoel dat Van Gelder geen open kaart speelde. Hij wist niet of hij de waarheid over de cocaïnezaak kende en verbrak de samenwerking. 'Ik moest sponsors dingen vertellen waarvan ik het gevoel had dat het misschien niet zou kloppen. Dat kan niet.'

Zuiver gehandeld

Zijn gevoelens over het bedrog van Boogerd heeft Wouters zo veel mogelijk uitgeschakeld. Hij heeft de kwestie benaderd als een zakelijk project, een beetje zoals een strafrechtadvocaat een crimineel bijstaat. Hij voelt zich niet bedrogen of voorgelogen door de renner, al is hij er altijd van uitgegaan dat de Hagenaar zijn topklasseringen behaalde zonder verboden middelen.

Wouters verwijt zichzelf niet dat hij Boogerd niet eerder heeft gevraagd naar diens handel en wandel, al was er vanaf 1998 veel publiciteit over doping in de wielersport. Hij vindt ook niet dat het hem te verwijten valt dat hij Boogerd in onderhandelingen met Rabobank als een vermeend schone renner aan een miljoenensalaris heeft geholpen. 'In het perspectief van die tijd heb ik zuiver gehandeld.'

Veel geld heeft Wouters nooit verdiend aan Boogerd. Hij rekende een uurtarief voor de contractonderhandelingen. Alleen voor commerciële klussen als reclames vraagt hij 15 procent van het honorarium. Die had de renner niet of nauwelijks. Na de dopingbiecht van Boogerd hebben het Ronald McDonald-kinderfonds en dagblad de Telegraaf de samenwerking met de renner verbroken.

Voor de reputatie van zijn bedrijf heeft Wouters nooit gevreesd. Andere topsporters hebben hem nooit aangesproken op zijn relatie met Boogerd, ook al hebben de meesten zich weleens hardop uitgesproken tegen doping. Sven Kramer, die nooit om een mening verlegen zit, heeft niets van zich laten horen. Pieter van den Hoogenband evenmin. 'Ze mogen me dag en nacht bellen, maar serieus, je bent de eerste die erover begint.'

De ervaringen met Boogerd en Van Gelder hebben er niet toe geleid dat de sporters van House of Sports zijn ondervraagd over doping, laat staan dat er een protocol of contract met gedragsregels is opgesteld. Wouters handelt liever vanuit het vertrouwen dat zijn sporters zich aan de spelregels houden.

Wouters neemt geïnteresseerd kennis van de afwegingen van collega-manager Jos Hermens. Die verbrak resoluut de samenwerking met Simon Vroemen, de wegens doping geschorste atleet die Boogerd zou hebben getipt over de Oostenrijkse dopinghandelaar Stefan Matschiner. Hermens is na diverse affaires met buitenlandse atleten voorzichtiger geworden. Een dopingschorsing betekent meestal het einde van een samenwerking.

Wouters begrijpt die afweging. Misschien was het voor hem bij Boogerd relatief eenvoudig om zakelijk te blijven, zegt hij, omdat hij ver afstaat van het wielrennen. Hij is veel nauwer betrokken bij het schaatsen, onder andere via de TVM-ploeg rondom Kramer en Ireen Wüst. Met Rintje Ritsma en de Sanex-ploeg leidde hij bijna twintig jaar geleden het tijdperk van het commerciële schaatsen in.

Zou het lastiger zijn om zakelijk te blijven als Kramer klant zou blijken te zijn bij een duistere dopinghandelaar uit Oostenrijk? 'Ja', zegt hij. 'Maar dat is ondenkbaar. In alle jaren dat ik in het schaatsen rondloop heb ik nog nooit enig vermoeden gehad dat er iets speelde.'

undefined