'We zijn niet zo van de zelfstudie'

WAGENINGEN Alle studenten agrotechnologie delen dezelfde liefde. Ze houden van trekkers. Grote trekkers met veel pk, en daarmee zo hard mogelijk door de blubber scheuren. Laat dat nu precies het stereotiepe imago zijn dat opleidingsdirecteur Jan Willem Hofstee bij zijn studie probeert weg te nemen, hoewel hijzelf – kleinzoon van een veehouder – ook graag naar een mooie trekker mag kijken.

Twee decennia geleden ging het bij de studie (toen nog landbouwtechniek geheten) inderdaad over trekkers en machines. Nu gaat het over robots, klimaatsystemen, bio-energie en diervriendelijke stalconcepten, vertelt Hofstee. Studenten houden zich bezig met vraagstukken als: hoe zorg je voor de optimale groei van planten in een kas en kan een robot maïsvelden onkruidvrij houden?

Voor het tweede jaar op rij is de opleiding agrotechnologie in Wageningen de beste van Nederland, meldt de Keuzegids Universiteiten 2010 die morgen verschijnt. Ook in vergelijking met andere constructiewetenschappen, zoals werktuigbouwkunde, scoort de opleiding ver boven het gemiddelde. Dat geldt voor meer Wageningse studierichtingen, zoals plantenwetenschappen (in de categorie biologie), moleculaire wetenschappen (scheikunde) of bodem, water en atmosfeer (aardwetenschappen).

Volgens de hoofdredacteur van de gids, Frank Steenkamp, ligt dat aan het heldere imago van de universiteit, die over de gehele linie het hoogste scoort van alle universiteiten – ook met studies als gezondheids- of communicatiewetenschappen en varianten op economie en bedrijfskunde. ‘Studenten kiezen bewust voor een studie, het onderwijs is kleinschalig, met veel contacturen en practica. Het is een mooie universiteit, qua architectuur en voorzieningen, en de opleidingen zijn sterk op innovatie gericht.’ Van de grote universiteiten scoort de Radboud Universiteit Nijmegen het beste.

Op het schoolbord in zaal c318 staan formules en grafieken. Het laatste college agrotechnologie van het jaar gaat over dynamische systemen en duurt maar liefst vier uur. Dat vindt tweedejaarsstudent Patrick Honcoop (19) geen probleem. Hij moet er niet aan denken om weinig college-uren te hebben. Studiegenoot Rob van Winden (20) knikt: ‘Wij zijn niet zo van de zelfstudie en de boeken, laat ons maar iets doen.’

De opleiding agrotechnologie werd enkele jaren geleden nog met opheffing bedreigd. Maar de instroom van studenten nam weer toe. ‘We richten ons meer op duurzaamheid, bio-energie en innovatie, dat is in trek’, zegt opleidingshoofd Hofstee. De hele Wageningse universiteit onderging eenzelfde transformatie: van boeren- naar groene universiteit. Wel is de herkomst bij agrotechnologie vrijwel ongewijzigd klassiek. Hofstee: ‘Boerenzonen, nog steeds. Of jongens die via een oom of opa op een boerderij gewerkt hebben.’

Hij vermoedt dat zijn opleiding landelijk zo goed scoort omdat zij uniek is. De opleiding telt zo’n honderd studenten, en de uitval is vrijwel nihil. Hofstee: ‘Omdat iedereen die hier komt dit ook echt wil.’ Ook weten zijn studenten van aanpakken. Net als op de boerderij: uren tellen niet, het werk moet af. Hofstee, lachend: ‘Alleen van boeken houden ze niet zo, dat is soms lastig.’

Honcoop en Van Winden hebben niet getwijfeld over hun studiekeuze. ‘Dit is de enige agrarische universitaire studie’, zegt Honcoop, die opgroeide in de bollenstreek en al sinds z’n vierde (niet meteen heel serieus) meedraait op het akkerbouwbedrijf van z’n oom. Ook Van Winden, uit het Westland, werkt al jaren op een tuindersbedrijf in de buurt. ‘Iedereen gaat elk weekend naar huis om te werken: Patrick bij zijn oom, ik rijd op een vrachtwagen met bloemen en planten.’

Nadelen zien ze niet bij de opleiding. Zelfs het gebrek aan vrouwen doen ze schouderophalend af. Honcoop: ‘In ons jaar zit één meisje, dat is weinig ja.’ ‘In het eerste jaar zitten er drie’, zegt Van Winden hoopvol, ‘dat is een toename’. Honcoop: ‘We zijn niet anders gewend, bij het profiel Natuur en Techniek op het vwo had je ook amper meisjes.’