'We zijn de draad kwijt in Afghanistan'
We hebben geen naam voor de operatie in Afghanistan, omdat we niet weten wat we er precies doen, schrijft Ko Colijn.
Wat zich in Afghanistan afspeelt, mag geen naam hebben. Dat is niet bagatelliserend bedoeld, maar letterlijk. Om te beginnen, is het geen oorlog, want die wordt tegenwoordig niet meer verklaard.
Toen de strijd voorjaar 2007 oplaaide, probeerde ik in een uitzending van Nova het woord oorlogssituatie, maar minister Eimert van Middelkoop schoot overeind en maakte bezwaar. Formeel had hij gelijk, het ISAF-mandaat spreekt van stabilisatie- en veiligheidsoperaties. En over ‘helpen’ van het Afghaanse leger (ANA) bij de ontwapening van illegale milities.
Je kunt weer wel spreken van ‘actieve en robuuste verdediging’, zei NAVO-woordvoerder Appathurai in november 2005, vlak voor de vaststelling van het ISAF-mandaat. Maar noem het geen peacekeeping, waarschuwde de Canadese commandant Bowles.
Kun je een ‘stabilisatiemissie’ of ‘verdediging’ winnen? Volgens ISAF-commandant David Richards wel en had de NAVO geen keus. In september 2006 zei hij: als de Taliban niet binnen zes maanden is verslagen, zal de NAVO-operatie mislukt zijn.
De VS-ambassadeur bij de NAVO, Victoria Nuland, waarschuwde een maand later: ‘If we can’t do missions like that of Afghanistan, then we can’t do our overall mission.’
Lees verder op vk.nl/opinie
