WaterReijk? Nooit van gehoord

GIETHOORN - Met elke sloep in de dobberende file klinkt een andere taalflard over het water: Japans, Duits, Hebreeuws of Nederlands in al z'n schakeringen. 'Pap, gaan we straks naar Mc Donald's?' Een Brabantse kleuter sleurt schijnbaar verveeld met haar hand door het water. Achter aan de rij tuft een elektrische rondvaartboot onder een houten loopbrug door. De eikenhouten stem van de gids vertelt wat de meesten in een oogopslag zien: Dit is Giethoorn.

Of toch niet? Op de grijze vlaggen aan de gevels van sommige koffie- of pannekoekenhuizen in de hoofdstraat staat een andere naam: WaterReijk. Dit is de naam die de noordoostpunt van Overijssel moest opstuwen in het toeristische circuit, vier jaar geleden bedacht door een groep ondernemers, marketingdeskundigen en plaatselijke politici.

Want, vinden zij, het gebied heeft zoveel meer te bieden dan Giethoorn alleen: het Nationaal Park Weerribben-Wieden bijvoorbeeld en stadjes als Blokzijl, Steenwijk of Kuinre. Allemaal mooi, maar muurbloempjes in het toeristencircuit.

Veel Gieters, inwoners van Giethoorn, vinden WaterReijk maar een aanfluiting. Vooral nu uit peilingen van Marketing Oost blijkt dat de naam na vier jaar en tonnen promotiegeld slechts 4 procent van de Nederlanders iets zegt. Ter vergelijking: voor de Veluwe is dat 42 procent en voor Twente 21 procent.

Buiten Giethoorn zijn ze best tevreden met de campagne. 'Kuinre, dat kent er geeneen.' Roeli Schaars van de VVV-Kuinre spreekt uit ervaring. 'Waarom die Gieters er zoveel gedoe over maken, begrijp ik niet zo goed.' Schaars denkt dat de naam WaterReijk nog wat tijd nodig heeft. 'Zoiets moet gaan léven. Er moeten mensen uit het westen komen en die moeten er thuis over gaan praten.'

'Dat gaat niet gebeuren', zegt de Gieterse botenverhuurder Gerrit Mol. WaterReijk zorgt enkel voor verwarring. 'Giethoorn is zo'n sterk merk, we zijn bekend tot in China en Taiwan. Waarom moeten we dan meedoen aan zo'n lullige naam?'

'WaterReijk', Mol spreekt het uit als een kind dat over een vies medicijn praat. 'Met die extra e. Het is typisch zo'n bedenksel van een projectontwikkelaar. Dat werkt misschien bij een woonwijk die nog niet bestaat, maar niet hier. Dit gebied is al wat, het is Giethoorn. Het is authentiek.'

Op een zomerse namiddag heeft Giethoorn niet te klagen over toeristische belangstelling. Een buslading Israëliërs probeert af te dingen op een 'family boat', een Chinees echtpaar leest het menu op de borden voor een pannekoekenhuis - in het Chinees - en zilvergrijze Duitsers staan peinzend gebogen over een rollator die halverwege een steile brug dienst weigert.

Katalysator voor de toeristenstroom was een film: Fanfare van Bert Haanstra, zwart-wit, geschoten in 1958, over een dorpsfanfare. Haanstra toont Giethoorn en het omliggende, waterrijke, gebied in volle glorie, compleet met kwekkende eenden en stoïcijns herkauwende koeien.

Begin deze eeuw, toen alle plaatsen in de omgeving opgingen in de gemeente Steenwijkerland, deed de VVV al een poging tot regiopromotie onder de naam 'Kop van Overijssel'. Maar in 2009 bleek uit onderzoek dat alleen bewoners van de regio die naam kenden.

Het was PvdA-wethouder Luc Greven die toen bedacht dat ze een andere partij in de arm moesten nemen voor de gebiedspromotie. Dat werd Marketing Oost, verantwoordelijk voor de succesvolle campagne van Twente. Directeur Henk van Voornveld denkt dat WaterReijk juist het merk Giethoorn kan versterken, omdat Giethoorn vooral een bestemming is voor dagjesmensen. 'Maar de echte verblijfstoerist heeft meer nodig.'

En de extra e? 'Daarmee kunnen buitenlanders, bijvoorbeeld Amerikanen, de naam makkelijker uitspreken', denkt Van Voornveld.

Sander en Richard, twee broers uit Amersfoort, slenteren met een koelbox tussen zich in tevreden terug naar het parkeerterrein na 'een lekker dagje varen met de familie'. In Giethoorn komen ze wel vaker, maar in WaterReijk?

'Nee, WaterReijk dat kennen we niet.' 'Oh, is dat hier? Ja, het is hier wel waterrijk, ja. Maar wij gaan nog steeds gewoon naar Giethoorn.'

undefined