Was dit het nieuws?

Doe ik dus ook niet.

Natuurlijk behoorde ik tot het legioen der wenkbrauwfronsers. Als de dag van gisteren heb ik de lapidaire opmerking in m'n oor van G.L. van Lennep - met wie ik om heel andere reden zat te praten, omdat het over Koot en Bie ging - dat zojuist het format van dit immens populaire Britse programma was aangekocht voor de TROS. Dat meen je niet, riep ik. Kijk nou eerst even, zei G.L.

Hij had gelijk (wat al die jaren dat ik hem ken zo is). Indertijd had ik in Londen Raoul Heertje bezig gezien als totaal onverwachte gast die door Angus Deayton werd omschreven als the best circumcised stand up comedian van Holland en ik dacht na afloop: tja, wie weet? Want wie doet je dat na - je zonder krimp staande houden in een zo specifiek Engels programma?

De teams waren in orde. Heertje hield zich een beetje in, verstandig na al zijn interviews. Thomas Acda was heel aardig en de beide gasten, Justus van Oel en Jacques Klöters, voelden aan wat er van hen verwacht werd. Maar presentator Harm Edens verschilt zo van Deayton dat ik erg moet wennen. Aan zíjn teksten vooral dient ferm te worden gesleuteld.

Het aardige van deze vrijdagavond was dat de liefhebbers meteen door konden naar het origineel op BBC 2. En verdomd: dat viel niet mee met een 'fout' opgedirkte Eddie Izzard en die aalgladde tabloid-fantast van een Max Clifford. Iedereen mist Paul Merton.

Misschien beïnvloedt dat mijn voorlopige oordeel over de Nederlandse versie: een heel keurig, gemiddeld TROS-programma. Maar ik kijk wel wéér (wat ik met de meeste TROS-series niet doe).

Henk Strabbing