Vrouwen nemen de boel op alle fronten over, nu is het voetbal aan de beurt

Op Volkskrant.nl stond gisteren een stuk van Jennie Barbier met de onvergetelijke kop 'Vivianne Miedema: het nieuwe voetbalidool'. 'Het nieuwe voetbalidool': ik belandde onmiddellijk in een staat van diepe gelukzaligheid en de wereld van Kick Wilstra. Ik dacht dat nieuwe voetbalidolen niet meer bestonden. Over Jordie Clasie, Davy Klaassen of Memphis Depay lees je nooit dat ze het nieuwe voetbalidool zijn. In de wereld van die jongens wordt dergelijk jargon niet meer gebruikt.

Maar opeens is daar dus Vivianne Miedema, het nieuwe voetbalidool. Ze maakte afgelopen donderdag in Verona twee doelpunten tegen Italië, waardoor het Nederlands vrouwenelftal komende zomer voor het eerst mag meedoen aan een WK-eindronde. Vivianne Miedema het nieuwe voetbalidool is pas achttien jaar en ze heeft in achttien interlands al achttien doelpunten gemaakt.

Zulke geweldige toevalligheden kom je alleen tegen bij echte idolen. Idolen lijken hoofdpersonen in een roman, alleen zijn ze echt. 'Vivianne Miedema: het nieuwe voetbalidool' is de titel van het eerste hoofdstuk van een jongensboek - pardon, meisjesboek. Idolen hebben ook altijd namen die passen bij een idool. Johan Cruijff, Yvonne van Gennip, Epke Zonderland: ze hadden maar íets anders hoeven heten en ze waren nooit idool geworden. Dat komt vrij nauw.

'Vivianne Miedema' is helemaal goed. Zou je een naam moeten bedenken voor de vrouwelijke heldin in een enigszins ongeloofwaardige film over een meisje dat vanuit Hoogeveen razendsnel doorstoot naar het eerste van Bayern München, dan zou je al snel op 'Vivianne Miedema' uitkomen. En dat is dus precies hoe Vivianne Miedema heet.

'Vivianne Miedema' is ook erg geschikt voor musicals en boulevards. De Nike Vivianne Miedema-voetbalschoen ligt nú al op de tekentafel.

Het opmerkelijke is natuurlijk, dat het nieuwe voetbalidool een vrouw is. Nog maar heel kort geleden was zoiets onmogelijk. Je had wel vrouwelijke sportidolen maar geen vrouwelijke voetbalidolen. Voetbal voor vrouwen werd gedoogd en met een korreltje zou genomen.

Tot een week geleden kon je veilig beweren dat de dag waarop Johan Derksen iets serieus zou zeggen over vrouwenvoetbal, tevens de dag zou zijn waarop Thierry Baudet eerlijk zou toegeven het liefst vastgebonden en met een appeltje in de mond te worden gegangbangd door zeven besnorde vrouwelijke worstelaars van de Mongoolse vlakten. De dag ook waarop Geert Wilders de eerste steen zou leggen voor een supermoskee in Venlo.

Maar nu is het nieuwe voetbalidool opeens een vrouw en zal Johan Derksen eraan moeten geloven - wil hij tenminste niet irrelevant worden door de nieuwe werkelijkheid te blijven ontkennen.

Voor sprake kan zijn van een nieuw idool moet aan minstens twee voorwaarden worden voldaan. Er moet een individu zijn dat over uitzonderlijke kwaliteiten beschikt. En de maatschappij moet bereid zijn die uitblinker de status van idool te verschaffen. Vivianne Miedema voldoet aan de eerste voorwaarde, en met de maatschappelijke bereidheid zit het ook wel snor. Dat is het wonder dat zich heeft voltrokken.

Vrouwen nemen de boel op alle fronten over, nu is ook het voetbal aan de beurt en resteert alleen nog de katholieke kerk - maar ook dat bolwerk zal sneuvelen.

We mogen gerust stellen dat het Nederland van eind november 2014 een ander Nederland is, nu Vivianne Miedema het nieuwe voetbalidool is geworden.