Vrijdag: Luister naar de burger

Vanaf het eerste moment was ik vol bewondering voor de democratie en de vrijheid hier. De verkiezingen zijn daar het symbool van. Ik voelde het elke keer als een plicht om te stemmen. Kan iemand mij echter uitleggen hoe het mogelijk is dat de besluitvorming, vooral op lokaal niveau, steeds meer overeenkomsten lijkt te vertonen met de situatie in een land met een totalitair regime? Enkele voorbeelden: in Amsterdam-Noord worden plannen voor de bouw van een crematorium – ingeklemd tussen woonwijken – de omwonenden door de strot geduwd. Gaandeweg is duidelijk geworden, dat de stadsdeelraad op dit plan aanstuurt, ondanks de bestaande paradoxen en ‘boterzachte’ aannamen. In Twente gaan de plannen voor het vliegveld door, ondanks het feit dat de burgers het er niet mee eens zijn. Waarom wordt er niet geluisterd naar de kritiek op de planvorming? Feiten, aannamen en berekeningen kloppen niet. Goed onderbouwde protesten tegen zulke plannen worden genegeerd. Waarom zijn de bestuurders in de lokale politiek zo arrogant en houden zij geen rekening met burgers? Hoe kan ik me nog motiveren om aan de gemeenteraadsverkiezingen mee te doen?