vreeken
Eén persoon staat de komende anderhalve week in het middelpunt van de belangstelling: de zwevende kiezer...
Het is de zwevende kiezer die bepaalt wie de verkiezingen wint. De zwevende kiezer beslist wie gaat regeren.
Ik vind dat een grof schandaal. Wij, niet-zwe vende kiezers, vormen 75 procent van het electoraat, maar we hebben geen moer te vertellen. Politici calculeren onze stem als vanzelfsprekend in.
De drie grote partijen hebben een stabiele romp-aanhang van 15 tot 20 procent. Voor de kleinere partijen is dat 4 tot 6 procent, voor de splinterpartijen 2 procent. Met alleen de stemmen van deze trouwe kiezers kunnen twee grote partijen geen regering vormen, ook niet met steun van een kleinere partij.
De doorslag wordt dus gegeven door een kleine minderheid. En wat voor minderheid! Opportunisten, zijn het, in wezen niet in politiek geïnteresseerde nitwits. Voor het doornemen van een verkiezingsprogramma zijn de meesten te beroerd, zelfs het lezen van de tekst op een cda-ballon is de zwevende kiezer al te veel werk. De zwevende kiezer zapt in de weken voor 22 januari maar een beetje heen en weer tussen Barend en Van Dorp, om in het stemhokje een keuze te maken op grond van niet meer dan de uitstraling van deze of gene kandidaat, een in mijn ogen verontrustende eigenschap die alleen veilig kan worden gemeten door mannen in witte pakken met geigertellers.
Wij, niet-zwevende kiezers, hebben een weloverwogen oordeel en een permanente belangstelling voor politiek. Onze keuze stoelt op maatschappelijke overtuigingen en is niet onderhevig aan grillen en fratsen.
Toch wordt naar ons niet geluisterd. Politici hebben slechts belangstelling voor die 25 procent windvanen, en de pers zal bij het interpreteren van de uitslag uitsluitend kijken naar de fluctuaties binnen het zwevend segment.
Een eind aan de dictatuur van de zwevende kiezer!