Volle maan van bordkarton
Een moderne vrouw is assertief. Ze verdient haar eigen geld, heeft seks met wie ze maar wil - à la carte - en trapt vooral niet in de valkuil die liefde heet....
Novaks gedachtegoed is bedreigend voor mannen als Catcher Block (Ewan McGregor), journalist en playboy. Hij besluit Novak ten val te brengen door haar verliefd te laten worden. Uiteindelijk willen vrouwen maar één ding, denkt hij. Trouwen.
De verwikkelingen in de romantische komedie Down With Love zijn van het voorspelbare en kinderachtige soort: man leidt vrouw om de tuin, vrouw blijkt slimmer dan man dacht, man en vrouw vinden elkaar ondanks list en bedrog toch stiekem leuk. Origineel of verrassend wil de film niet zijn. Regisseur Peyton Reed maakte naar vorm en inhoud een tamelijk nauwkeurige kopie van braaf-pikante komedies als Pillow Talk (1959) en Lover Come Back (1961), waarin Rock Hudson en Doris Day de geliefden speelden.
Aan alles is gedacht: een zoet kleurenpalet, komische jaren-zestig-outfits, gewaagde grapjes, duetten, een volle maan van bordkarton. De aantrekkelijke hoofdrolspelers doen ook hun best. McGregor gooit er een authentiek jaren-zestig-loopje tegenaan.
Het resultaat is een ongecompliceerde film, die inspeelt op de hang naar retro-esthetiek. Anders dan Todd Haynes' Far from Heaven heeft Down With Love aan het verleden weinig toe te voegen: meer dan handig jatwerk zit er niet in. Dat oogt prettig, maar het blijft mat en onbeduidend.
