VN'ers zullen zich in Adigrat vooral vervelen
De voerman kijkt vergenoegd opzij: een Nederlander in zijn ezelskarretje, wie had dat kunnen denken. Wat hem betreft mogen er nog veel meer blanken van zijn openbaar vervoer gebruik komen maken....
Voor de Nederlandse mariniers die mogelijk in deze Ethiopische plaats bij de grens met Eritrea geplaatst worden, dreigt één gevaar: verveling. Wie niet van natuurschoon houdt, heeft in en rond Adigrat weinig te beleven. Werk is er voor peacekeepers voldoende; aan vermaak ontbreekt het.
Adigrat ligt aan het zogeheten centrale front van het conflict in de Hoorn van Afrika. De blauwhelmen zullen van hieruit een strook van zo'n 300 bij 25 kilometer in de gaten moeten houden. Nu nog houden zich daar tienduizenden Ethiopische militairen op, maar die trekken zich terug zodra de eerste VN-troepen paraat zijn.
In Adigrat, dat ongeveer veertigduizend inwoners kent, wordt veel geflaneerd, eenvoudigweg omdat voor de lokale bevolking andere middelen van transport dan de benenwagen doorgaans ontbreken.
Asmar Demse is een van de wandelaars, een zakenman op zoek naar klanten. Dat hiervandaan zo'n achthonderd VN-soldaten zullen opereren, vindt hij een goede zaak, zoals bijna al zijn stadsgenoten. 'Als de mensen van deze missie hun taak goed uitvoeren , zal het zeer nuttig zijn.'
Eenzelfde mening verkondigt Immanuel Gesese, de medisch directeur van het plaatselijke ziekenhuis. Volgens Gesese heeft Ethiopië in de laatste gevechtsronde 'de ruggegraat' van Eritrea gebroken. Nu is het tijd voor vredesopbouw.
'Nederland doet al veel voor de ontwikkeling van Ethiopië', zegt hij. 'We hebben goede betrekkingen met jullie land, ik zou het prima vinden als hier Nederlandse soldaten komen.' Maar is het niet gevaarlijk? 'Helemaal niet. Ethiopiërs zijn vreedzame mensen. En ook de regeringen van ons land en van Eritrea willen zich nu nog enkel op de vrede richten.'
In Adigrat zelf, zo'n zeventig kilometer van de grens, is nooit gevochten. Het plaatsje heeft wel onder Eritrees mortiervuur gelegen, maar beschadigd is er niets.
Nederlanders die ter kerke willen, kunnen terecht bij Pater Yohannes en zijn Ethiopisch-katholieke kerk. Daarmee zijn de zondagen al voor een deel gevuld. De andere dagen zullen opgaan aan het ontmijnen van gebieden en het patrouilleren langs de enorme grens. De kapperszaak in Adigrat heet 'Mandela'. Geschikt voor afro-kapels. En voor mariniers die aan een tondeuse-coupe genoeg hebben.
