Vier lichtpunten in een wilskrachtige ploeg zonder grote sterren

Jermaine Jones

Middenvelder, Besiktas (Tur)

Staat voor: nooit opgeven

Brian Farley, coach van de Nederlandse honkbalploeg die in 2011 stuntte met de wereldtitel:

'Ik heb veel respect voor Jermaine, omdat hij met een gebroken neus meespeelde tegen Duitsland en dat ook tegen België kan doen. Hij is al de tweede in de ploeg die dat overkwam: Clint Dempsey kreeg tegen Ghana een schop in zijn gezicht, ook zijn neus bleek gebroken.

'Die wilskracht, daar houden wij Amerikanen van. We hebben een sportcultuur die niet zo matcht met het voetbal. Als voetballer moet je soms een beetje nep doen: scheidsrechter, ik ben geraakt! Terwijl er niets aan de hand is.

'Je zo gedragen is een no-no binnen onze sportcultuur. En als je pijn hebt, laat je die niet zien. Je houdt je kaarten tegen de borst. Don't give someone the satisfaction of seeing you hurt, zeggen wij.

'Zo'n instelling wordt gewaardeerd in alle contactsporten - en daarvan zijn er een heleboel in de Verenigde Staten.

In het honkbal geef je ook geen kik als de bal tegen je aan wordt gegooid, terwijl zoiets behoorlijk pijn kan doen. Er wordt hard opgetreden tegen flopping in sporten als basketbal. Je gaat gewoon niet op de grond liggen als je niet hard bent geraakt.

'Jermaine Jones speelt in een ploeg zonder sterren, een beetje zoals het team waarmee wij als Nederland drie jaar geleden het WK honkbal in Panama wonnen. Geen speler van ons werd toen goed genoeg bevonden voor het all starteam. Dat zegt toch wel iets. Het was een teken van teamkracht.

Die teamkracht zie ik ook bij de Amerikaanse voetballers terug.'

undefined

DeAndre Yedlin

Verdediger, Seattle Sounders VSt)

Staat voor: trots op het eigen product

John Mahnen, voormalig voorzitter American footballclub Amsterdam Crusaders en commentator American en Australian football bij Eurosport:

'Jonge mannen een kans geven, dat is wat bondscoach Jürgen Klinsmann dit WK doet. Ik hou als Amerikaan van zijn gedachte: hij maakt ons trots op onze eigen jeugdspelers.

'Klinsmann is met het beste team naar Brazilië gegaan, niet met de grootste namen. Hij liet Landon Donovan thuis, de vedette van de ploeg. Dat lag er ongetwijfeld ook aan dat ze samen niet door een deur konden. Maar ik zie er een mooi gebaar in naar jongens als Yedlin. Laat maar zien wat je kunt, kerel, ook al is dit het WK.

'Op een WK heb je verhalen nodig die je over een team kunt vertellen. Klinsmann schrijft zulke verhalen door jongens als Yedlin te kiezen. Hij is pas 20 en debuteerde in februari in de nationale ploeg. En kijk nu eens: hij is al twee keer ingevallen in Brazilië. Klinsmann noemt hem een geweldig talent, maar brengt hem rustig.

'Yedlin is groot geworden ten tijde van de legacy, de erfenis van het WK in de VS. Hij is in 1993 geboren, een jaar voor dat toernooi. Hij doorliep enkele jeugdopleidingen en speelde op de universiteit van Akron, die veel Major Leaguespelers heeft voortgebracht.

'Hij is een product van de groei die voetbal in Amerika heeft doorgemaakt na 1994. Immigranten en de hogere klasse hielden al van voetbal, nu omarmen hipsters de sport. Jeugdvoetbal is nu erg populair, ook omdat ouders zien dat kinderen er fit van worden. Honkbal is een prachtige sport, ook ik hou ervan, maar hard rennen doe je daar niet. En basketballers zijn vooral in de sportschool met gewichten bezig.'

undefined

Tim Howard en Clint

Dempsey

Doelman en aanvaller,

Everton (Eng) en Seattle Sounders (VSt)

Staan voor: 'real American heroes'

Earnest Stewart, 101-voudig voetbalinternational, deed met de VS mee aan de WK's van 1994, 1998 en 2002:

'Ik kan niet kiezen tussen Tim Howard en Clint Dempsey. Zij zijn de leiders van dit Amerikaanse team, de persoonlijkheden die zich op een geweldig positieve, pro-Amerikaanse manier gedragen in Brazilië. Real American heroes, helden zijn het.

'Beiden hebben de Amerikaanse cultuur naar Europa meegenomen, ze hebben het beste van twee werelden leren kennen.

Clint Dempsey is inmiddels terug in de Major League en verspreidt daar zijn kennis over het Europese voetbal. Tim Howard heeft het bij Manchester United niet gered, maar keept alweer jaren bij Everton. Hij laat voor mij zien dat Amerikaanse sporters goed zijn in oog-handcoördinatie. Ook Brad Friedel en Kasey Keller hebben bij verschillende Europese clubs in het doel gestaan.

'Dempsey gaat als aanvoerder in Brazilië voorop in de strijd. Het maakt ons Amerikanen niet uit op welke manier we winnen, zolang dat maar gebeurt.

undefined

Kleedkamer

Al in 1994 hing er bij ons in de kleedkamer een poster met: deze beker wordt van ons. Je doet toch niet aan een wereldkampioenschap mee om de tweede ronde te bereiken? Met zoiets hoef je bij Amerikanen niet aan te komen.

'De selectie waarmee we aan dit WK meedoen is, breder dan ooit tevoren. Er is keus uit zoveel spelers en velen van hen voetballen in Europa.

Toch moeten we het vooral van inzet en de teamprestatie hebben. Daarom hadden we het ook zo lastig tegen de Duitsers. Die zijn net zo fanatiek als wij, alleen kunnen zij spelers opstellen die de Champions League hebben gewonnen.

'De moraal van het team is: je moet weten waarin je goed bent. Ik ben niet verrast dat we op dit toernooi de achtste finale hebben bereikt. Maar er mankeert nog van alles aan de opleiding van het Amerikaanse voetbal: er zijn nog steeds te weinig gediplomeerde coaches.

'Natuurlijk weten we wat we dinsdag van België kunnen verwachten. Ik mag aannemen dat we op onze hoede zijn voor een ploeg met zo veel spelers uit de Premier League. Want dat was in mijn tijd al zo: we stapten nooit het veld op zonder precies te weten wie we tegenover ons hadden staan.'

undefined