Videoverbinding voorkomt gedoe met inreisvisum
Na een stevig onderzoek van drie jaar aan de capaciteitsgroep Medische Microbiologie van de Universiteit Maastricht, zal Fengling Li morgen eindelijk haar proefschrift verdedigen....
Voor de UM is dat een superspannend moment, want het is de eerste keer in de geschiedenis van de Maastrichtse universiteit dat iemand promoveert per videoconferencing. En dan hebben we het nog niet eens over de oorzaak van deze hightech-promotie. Want die heeft, om het ingewikkeld te maken, helemaal niets van doen met het onderwerp van Li's onderzoek.
Cytomegalovirus infection and transplant arteriosclerosis; an experimental study in rats is een studie naar de problemen bij orgaantransplantaties, met name naar de chronische afstoting van de getransplanteerde organen. Ieder ander zou zo'n dissertatie prima kunnen verdedigen zonder videoverbinding.
Fengling Li niet. Li is Chinese, en ook nog verhuisd naar de Verenigde Staten, waar ze werkt bij de medische faculteit van de University of North Carolina. Zij en haar echtgenoot hebben weliswaar een verblijfsvergunning, maar vanwege Li's Chinese staatsburgerschap genieten ze in de VS een speciale status.
Of nou ja, genieten: de regel heeft onder meer tot gevolg dat de Amerikaanse autoriteiten niet kunnen garanderen dat Li en haar echtgenoot zomaar naar Amerika kunnen terugkeren indien ze het land verlaten. Waarschijnlijk zullen ze van de Amerikaanse ambassade in Nederland een nieuw visum krijgen, maar er bestaat een kans dat ze die niet krijgen. En dan zitten Li en haar man vast in Maastricht.
Li zit liever vast in Amerika. 'Ach ja, we willen hier toch blijven', zegt ze. 'Het scheelt ook tijd en geld. We hoeven alleen maar naar Washington te rijden. Dat is vier, vijf uurtjes. Langer hoeft mijn dochter me niet te missen.'
