Verliezen met penalty's tegen Oranje is feest in Costa Rica

Nadat Tim Krul de laatste strafschop heeft tegengehouden, is het 3 seconden doodstil in de Costa Ricaanse hoofdstad. Dan breekt een oorverdovend gejuich los. De 'Ticos' dansen, zingen en omhelzen elkaar in een vreugdefeest dat nog de hele avond duurt.

'We hebben niet gewonnen, maar we hebben toch gewonnen', zegt Ricardo Salgado (35). Hij zwaait naar toeterende auto's en kijkt lachend toe hoe jongens boven op rijdende bussen klimmen en met vlaggen zwaaien. 'Ik ben zo trots', zegt hij met schorre stem. 'Dit is de grootste sportprestatie uit onze geschiedenis.'

Beste prestatie ooit
Nooit eerder bereikte Costa Rica de kwartfinales van een WK. In 1990 schopte de ploeg het tot de achtste finales, op de andere twee WK's kwamen ze niet voorbij de groepsfase. De loting voor het WK dit jaar pakte zeer ongunstig uit: Costa Rica kwam in een groep met drie voormalig wereldkampioenen. Tegen alle verwachtingen in won Costa Rica van Uruguay en Italië, en het speelde gelijk tegen Engeland. Costa Rica werd de grote verrassing van het WK en de bevolking kon haar geluk niet op.

De sfeer is zaterdag de hele dag uitgelaten. Op het Plein van de Democratie in het centrum van de stad kijken duizenden supporters de wedstrijd op groot scherm. Bij iedere redding van keeper Keylor Navas is het feest. Steeds als de Ticos de middenlijn passeren, juichen de fans alsof er is gescoord.

Elizabeth Flores (52) zit een paar honderd meter verderop op een stoel voor haar kiosk, waar ze fruit, frisdrank, snacks en sigaretten verkoopt. Voor de gelegenheid heeft ze een oude televisie op straat gezet. 'Eigenlijk hou ik niet van voetbal', zegt ze en draait aan de met duct tape vastgeplakte antenne om het storen te verminderen. 'Dit is zo historisch, nu kan ik niet anders.' Over de uitslag van de wedstrijd maakt ze zich geen zorgen. 'Ze hebben al gewonnen, wat het resultaat ook is.'

'Gelijkgespeeld tegen Nederland!'
Tegenover haar kiosk ontploft een luidruchtig café vol tv's als het ook na de tweede verlenging 0-0 blijft. 'We hebben gelijkgespeeld tegen Nederland!', jubelt David, die met van de zenuwen trillende handen zijn flesje bier opent. 'Het is fantastisch.'

'Het kan!', schreeuwen de voetbalfans bij iedere penalty. Maar Costa Rica mist er twee en de droom is uit. Niemand huilt, niemand vloekt en niemand verfoeit de scheidsrechter. In lange slierten trekken in het rood geklede supporters vanuit alle hoeken van de stad naar de Fontein van Hispanidad voor een groot volksfeest. 'Dit is de mooiste dag van mijn leven', schreeuwt een oude man met tranen in de ogen.