Veelvraat Google ziet in robots een nieuwe bron van rijkdom

AMSTERDAM - Google is een verzamelaar. Niet alleen van mensen, straten, boeken en al het andere dat in enen en nullen kan worden vertaald, maar ook van bedrijven die daarbij van pas kunnen komen. In de vijftien jaar dat Google bestaat, heeft het liefst 143 ondernemingen overgenomen. Voor zover bekend.

Zoals het de fervente verzamelaar betaamt: wegdoen is er bijna niet bij. De verkoop van Motorola is een van de slechts vier aankopen die Google ooit weer van de hand heeft gedaan. Voor de rest is alles opgeslokt, verteerd en verwerkt in een van de koppen van het beest dat Google heet.

Zo maakte het onbekende bedrijfje Keyhole, dat in 2004 werd opgekocht, een jaar later een daverende comeback als Google Earth. Dodgeball werd het sociale netwerk Google Latitude. Allerlei online-statistische bedrijfjes werden verwerkt in de advertentiepoot Adsense, later DoubleClick. Android bleef Android, YouTube bleef YouTube, maar het werd verbonden, verknoopt en gevoed met de andere delen van het groeiende organisme.

Waartoe? Om geld mee te verdienen, natuurlijk. Maar hoe? Dat besef groeit mee. Toen Google Earth net was gelanceerd, zei Noah Doyle, de verantwoordelijke manager: 'Hoe we daar precies geld aan gaan verdienen, bedenken we wel als het product zich verder ontwikkelt.'

Inmiddels is de harde kern van het verdienmodel duidelijk. Google was de eerste die besefte dat data, grote hoeveelheden data, een nieuwe bron van rijkdom was. Uit zoekopdrachten, e-mailtjes, locaties, contacten en aankopen doemt een fijnkorrelig beeld op van de Google-gebruiker, een beeld dat kan worden gebruikt om bijpassende advertenties bij te zoeken. Dat is adverteerders veel waard: alles draait om de 'conversion rate', het aantal keren dat een advertentie wordt aangeklikt en uiteindelijk tot een aankoop leidt.

Robots

De laatste maanden is daar wat bij gekomen. In de week van Sinterklaas deed Google elke dag boodschappen, en die waren eigenlijk atypisch voor het bedrijf. Schaft.inc: menselijke robots. Industrial Perception: camera-ogen. Redwood Robotics, Meka Robotics, Boston Dynamics: allemaal bedrijven die robots maken, of onderdelen daarvan.

De recentste aankoop was DeepMind Technologies, dat kunstmatige intelligentie ontwikkelt - het zelflerende vermogen dat apparaten nodig hebben om te doen alsof ze mensen zijn. Het zijn projecten van Google X, het quasigeheimzinnige lab waarin Google aan de toekomst denkt. Die afdeling kocht eerder ook Makani (windmolens zonder mast) en onlangs Nest (slimme thermostaten).

Wat is de rode draad?

Het begint er verdacht veel op te lijken dat Google daarmee bouwt aan het Internet Der Dingen, een wereld waarin alles met alles gekoppeld is en elk apparaat vooraf probeert te bedenken wat jij wilt. Het Internet Der Dingen is een begrip dat de wereld op zijn kop zet: in dit perspectief is internet niet de virtuele afspiegeling van de wereld, maar is de wereld straks een reële afspiegeling van internet.

Google-wereld

Google Glass, de bril die de nieuwe interface - letterlijk - tussen de gebruiker en de wereld moet worden, is daarvan een eerste exponent. Toen hem donderdag gevraagd werd of Google met het afscheid van Motorola ook afscheid nam van de andere hardware, zei Google-baas Larry Page dan ook duidelijk nee. De trend is de andere kant op, met slimme thermostaten, robots, zelfsturende auto's en windmolens. Een telefoon van eigen makelij was gewoon niet nodig om verder te bouwen aan de wereld - althans, aan de Google-wereld.

Want de grootste gemene deler tussen de slimme zoekmachine en de slimme thermostaat zijn toch weer de data.

Google-apparaten verzamelen gegevens, zo veel mogelijk gegevens, om de gebruiker te leren kennen, te profileren, en vervolgens zo goed mogelijk op zijn wensen te anticiperen. Dat is handig, dat is comfortabel. Maar wat er verder met die data gebeurt, weet alleen Google.

undefined