'U klinkt wat teleurgesteld'

Geachte Erik Nieuwenhuis, deze week publiceerde de Volkskrant een stuk van u over mijn 'loze engagement' (O&D, 4 december).

U schrijft daarin: 'Ik draag de stichting 'Varkens in nood' een warm hart toe. Ik mijd de Kiloknaller en onze scharrelcavia's hoeven geen circuskunstjes te doen.'

U klinkt een beetje teleurgesteld: U heeft zo weinig applaus gekregen voor uw goede daden. U stopte laatst nog twee euro in de collectebus van een dierenwelzijnsorganisatie, en u bromt verontwaardigd bij elk televisie-item over het zonder verdoving afknippen van varkensstaarten.

En weet u? Ik vind dat fantastisch! Ik vind het fantastisch dat u voor uzelf hebt opgeschreven wat voor goeds u doet voor deze wereld. U bent ervoor gaan zitten en u heeft erover nagedacht.

U hebt in uw hoofd een lijstje gemaakt en de topdrie daarvan staat nu in de brief waarmee u mij beticht van loos engagement. Bravo. Maar: 'Wat wil die Tinkebell toch?' hoor ik u denken. 'Ik weet het toch al lang, van die zielige beestjes en de bio-industrie?'

Nu kan ik u hierop antwoorden dat het helemaal niet erg is als u mij niet begrijpt. Ik heb niet de intentie om u te vertellen dat het mijden van Kiloknallers volgens mij een matige inzet is om de wereld beter te maken. Ik wil u helemaal niets uitleggen en ik wil u ook niet vertellen wat u wel of niet moet doen.

Want weet u, mijn vak is slechts om u naar de realiteit te laten kijken. Niet om die te veranderen.

Dát is aan u.

De volledige brief staat op volkskrant.nl.

undefined