‘U hebt dus lawezeggen ongeneeslijke kanker en die gaan we te lijf met lawezeggen in principe twee middelen’

In drie weken tijd was ik getransformeerd van kerngezond in ongeneeslijk ziek. Ik besloot er geen drama van te maken.

Tsja, hoe krijg je kanker? Bij mij begon het met een telefoontje van een zenuwachtige medewerker van het ziekenhuis, die vroeg of ik onmiddellijk kon komen. Dat kon ik niet, want er zat een vriend bij me te lunchen. Toen vroeg ze of ik kon gaan zitten omdat ze slecht nieuws had: er was een plekje op mijn nier ontdekt.

Ik had de uitslag verwacht van een onderzoekje naar blaasproblemen die alweer voorbij waren.

Ik schrok er niet van. Er worden zoveel plekjes ontdekt. Ook tijdens het volgende consult met de uroloog bleef ik kalm. Zij tekende twee nieren op een papiertje, zette door de rechter een groot kruis en zei: weg nier, weg kanker. Helder.

Ja, tenzij het is uitgezaaid, maar daar ga ik op uw leeftijd niet van uit.

Drie weken en evenzoveel plekjes op de long later was ik van kerngezond in ongeneeslijk ziek getransformeerd. Ik besloot er geen drama van te maken, maar was vooral nieuwsgierig naar wat komen ging.

Wat dat betreft had ik aan mijn oncoloog een goeie. Die viel met de deur in huis: u hebt dus lawezeggen ongeneeslijke kanker en die gaan we te lijf met lawezeggen in principe twee middelen. Dan heb je dus de cisplatine, daar word je lawezeggen benauwd, duizelig, misselijk en moe van, maar daar hebben we goeie medicijnen tegen. Lawezeggen dat je dat meestal wel goed doorstaat. Daarna doen we de gemcitabine, dat is wat milder, dan twee weken pauze, dan beginnen we opnieuw en lawezeggen dat dan…

Euhm, vraagje tussendoor: ik begrijp (dat had ik gegoogeld) dat ik moet rekenen op nog een jaar of twee? En is dat mét behandeling?

Da’s nou aardig dat u dat zegt, zei de oncoloog, het is lawezeggen om precies te zijn 17 maanden. Dat blijkt uit een onderzoek uit Oxford dat ik net heb binnengekregen. En ja, het is lawezeggen mét behandeling, zonder weten we gewoon echt niet wat die longtumoren gaan doen, Ja, we weten dat u lawezeggen uiteindelijk zult stikken.

Twee dagen later bood hij zijn excuses aan voor die 17 maanden, die zouden lawezeggen wel wat rauw op mijn dak zijn gevallen. Er waren heus mensen die echt nog wel een paar maanden langer leefden.

Je zou er boos om kunnen worden, maar dat werd ik niet. Ik zag een misschien wat warrige maar vriendelijke man met een stopwoordje, die de hele dag niets anders doet dan chemokuren samenstellen voor patiënten die niet meer te genezen zijn. Geen baan om jaloers op te zijn.

Hij is er wel een meester in. Met zijn wondermiddeltjes zorgt hij ervoor dat ik me beter voel dan ooit. Zolang dat het geval is, mag deze oncoloog lawezeggen wat hij wil.