Twee weken uit de roulatie als brugklasmentor is killing
Had u vroeger ook zo’n lieve mentor, die uw kant koos in een conflict met een leraar en een keigaaf klassenfeest organiseerde?...
Regelen. Een brugsmurf is een apart fenomeen. Hij is klein, hulpeloos en draagt een tas van twaalf kilo. In België is er een draaglimiet. In Nederland niet. Maar let op: de brugsmurf ontpopt zich binnen twee weken tot eigenheimer ‘eerste klas’, dus kun je daar als mentor beter met de neus bovenop zitten. Twee weken uit de roulatie door ziekte is killing. Aanvankelijk beperkt het regelen zich tot het strooien van broodkruimels door het woud van lokalen. Na de incubatietijd vind je jezelf terug bij de geachte collegae, om ongewenst gedrag van je lieverds te vergoelijken en zoete broodjes te bakken.
Extra papierwerk. Klassenlijsten, roosters, ouderbrieven* je houdt niet voor mogelijk wat een berg administratie er door je handen gaat. Docent-administrateur: weet u wat dat kóst? Kan ik daar alsjeblieft een klassenassistent voor krijgen, Maria, of ben je daar te demissionair voor?
Ouderavonden. Afgelopen dinsdag de eerste, een informatieavond. Superleuke ouders; ik weet meteen waar de spontaniteit van de leerlingen vandaan komt. Ik doe altijd: raden wie bij welk kind hoort. Levert hilarische situaties op. Je laat mensen met elkaar trouwen die elkaar nog nooit gezien hebben en je koppelt vrolijk een blond kind aan Surinaamse ouders. Het prettige is, dat je na twee weken ziekte nog nauwelijks toestanden in je klas hebt (meegemaakt!) dus je eerste commentaar op het zootje kan positief zijn. Eén vader had dit haarscherp in de gaten. Mocht u dit lezen: u bent niet de domste. Uw dochter trouwens ook niet (beetje slijmen kan geen kwaad).
Extra lachen. Van de week mocht ik voordoen hoe je slim moet spieken en op welke plek je je dan het best kunt verschansen. Zo’n eerste overhoring is reuze spannend en daar kun je als brugsmurf best wat hulp bij gebruiken. Overigens hadden ze mij behoorlijk te pakken met de pauzetijden, zodat ze een kwartier eerder op het plein liepen, zichzelf al schaterend verradend. TERUG!!! Bulderde ik. Het lukte.
Ondanks ziekte, geen gek begin. Nu nog een klassenfeest. Help!
