Tsaar op de basisschool **

OPERA

Modest Moessorgski/Leonard van Goudoever: Boris Godoenov. Muziektheater Hollands Diep. Solisten, Projectkoor Hollands Diep, Hexagon Ensemble, aangevuld met Wilbert Grootenboer (slagwerk), o.l.v. Wieger Mandemaker. Regie: Cilia Hogerzeil

30/4, Energiehuis, Dordrecht. Daar t/m 4/5

In de tuin van het Dordrechts Museum wandelt een groep Russische geestelijken onder de oude bomen, biddend en halleluja zingend. Eén van hen zondert zich af. Zingend en vertellend kondigt hij een geschiedenis van zijn land aan, als proloog voor Boris Godoenov, de opera van Modest Moessorgski.

Eigenlijk begint de tsarenopera van Muziektheater Hollands Diep al binnen, in het Dordrechts Museum. Daar is een tentoonstelling over Willem II, de vorst die geroemd wordt om zijn liefde voor de kunsten. Via zijn Russische vrouw Anna Paulowna glijd je de wereld van Poesjkin en Moessorgski binnen. Dat is althans de verbinding die de organisatie zou willen leggen, maar het museum sluit zijn deuren om 17 uur. Om de opera te zien, moet je geduld hebben: eerst twee uur wachten op de proloog en dan nog eens een uur op de voorstelling. Die wordt gespeeld in het Energiehuis.

Daar zitten de vijf blazers en de pianist van het Hexagon Ensemble klaar, aangevuld met de slagwerker Wilbert Grootenboer. Vooraan op het speelvlak ligt een kind op zijn knieën op een landkaart van Rusland. Dan begint het te wringen. Er komt een groep zangers binnen. Spandoeken suggereren een volksopstand, maar in de regie van Cilia Hogerzeil stralen ze geen enkel moment de kracht uit van een menigte.

Ook muzikaal is er van meet af aan een spagaat tussen de ontzagwekkende noten van Moessorgski en de weifelende uitvoering van de koorzangers. Iel en onzeker zingen ze 'Heer bojaar, ontferm je over ons.' Ook de uitstekende musici van het Hexagon Ensemble schieten tekort. Hun kleine bezetting is te transparant om de iele koortoon van massa te voorzien.

Vooral de rol van Boris, de door wroeging gekwelde tsaar, wordt overtuigend neergezet door Nanco de Vries. Ook Maciej Straburznski (de monnik Pimen) en Jean-Léon Klostermann (Vorst Sjoesjki) geven nog wat kleur aan de voorstelling.

De momenten waarop er in het toneelbeeld iets verrassends gebeurt, zijn spaarzaam.

Het belangrijkste decorstuk is een troon met gefiguurzaagde torens en een kussen in gezellige kleuren. Daar omheen staat een uitdragerij van schilderijtjes, alsof de tsaar in de speelhoek van een basisschool is beland.

Muziektheater Hollands Diep heeft Boris Godoenov verhaspeld tot een vriendelijke kamermuziekversie van de opera. Er zijn een paar mooie vondsten van de bewerker Leonard van Goudoever, zoals glijdende hoornklanken bij de klaagzang over het lot van Rusland van de Joerodivi, de Heilige Dwaas. Maar om de aandacht vast te houden, had Hollands Diep er beter aan gedaan niet te knippen in de hoeveelheid musici en koorleden, maar in de lengte van de opera.

undefined