Trichet of Duisenberg
IN Den Haag is fel gereageerd op de Franse aankondiging met een eigen kandidaat te komen voor het presidentschap van de Europese Centrale Bank....
Premier Kok zei direct grote bezwaren te hebben tegen Trichet. Andere Nederlandse politici toonden zich geïrriteerd over de Franse kandidatuur. Zulke reacties lijken niet sterk en kunnen zelfs een averechtse uitwerking hebben. Diplomatie die voortspruit uit irritatie en een misplaatst oranjegevoel zal in de Europese hoofdsteden waar zieltjes voor Duisenberg moeten worden gewonnen, weinig gehoor vinden.
Er is voor Nederland geen enkele reden aan de kandidatuur van Duisenberg te twijfelen. Zijn kansen zijn zeker nog niet verkeken. Hij is capabel, heeft grote monetaire ervaring en, heel belangrijk, geniet het vertrouwen van de financiële markten.
Maar de deskundigheid en het gezag van Trichet staan evenzeer buiten kijf. Het enige bezwaar dat tegen Trichet kan worden ingebracht, is dat hij een klassiek voorbeeld van de Franse ambtenarenschool is. Loyaliteit aan la patrie staat daar voorop. Zo'n opvoeding raak je niet snel kwijt.
De keuze tussen Duisenberg en Trichet draait echter niet om de kwaliteit van de personen. Het gaat vooral om de betrouwbaarheid van de Europese Centrale Bank. De benoeming van Trichet kan ertoe leiden dat het anti-inflatiebeleid dat de Europese bank moet gaan voeren, bij voorbaat met argwaan wordt bekeken. In dat geval zou de Fransman niet de beste keus zijn voor een zo belangrijke functie. Temeer daar het een instituut betreft dat zich nog moet bewijzen.
Frankrijk vormt, samen met Duitsland, de stuwende kracht achter monetair Europa. Het is begrijpelijk dat Frankrijk deze positie gewaardeerd wil zien. 'Duitsland krijgt de centrale bank, Frankrijk de eerste Europese centrale bankier.' Maar zo'n politiek een-tweetje tussen Bonn en Parijs is riskant, omdat de geloofwaardigheid van het beleid in het geding kan komen. Door Trichet nu als tegenkandidaat te presenteren, wekt Frankrijk de suggestie dat er volgend jaar, als een definitief besluit over de komst van de euro wordt genomen, nog een grote deal kan plaatsvinden. Trichet is dan slechts een pion die later kan worden geofferd.
Het is vooral dit machtsspel van Frankrijk dat afbreuk doet aan de positie van de Europese Centrale Bank.
