Traditie en vernieuwing komen samen op India Dans Festival

Bij de zesde editie van het India Dans Festival in Den Haag betreed je een wereld vol spiritualiteit, ceremonieel, ritueel en kleur. Een wereld waar gevierde sterren en jonge talenten uit India, Nederland en Groot-Brittannië samenkomen en traditie en vernieuwing hand in hand gaan. Wat dit laatste betreft was de opening exemplarisch.

Nadat de Indiase ambassadeur een lamp met kaarsen had aangestoken, kon Utsav beginnen, een programma met klassieke dans- en muziekstijlen, voorproefjes op het festival. In fonkelende sari's, met koperen belletjes om de enkels, opgemaakte ogen en soms lange kunstnagels, ging het van de opzwepende kathak met virtuoos voetenwerk naar de heldere lijnen van de bharatanatyam, krachtig uitgevoerd door het sterrenkoppel Renjith & Vijna.

In de grote zaal van Korzo: vier danseressen in zwarte leggings en witte hemden, een danser, twee koren, een klein orkest en het voortjagende minimalisme van componist Philip Glass. Gespeeld wordt de tweede akte uit Satyagraha (1979). Deze opera, genoemd naar Mahatma Gandhi's concept van geweldloos verzet en gezongen in het Sanskriet, gaat over het leven van de beroemde Indiase politicus. Dat snap je zonder boventiteling niet.

Imposant is de temperamentvolle muziek, met de zang van de solisten als de meest emotioneel-expressieve bijdrage aan het geheel. In de choreografie, die de kracht van vrouwen centraal stelt, herken je allerlei bewegingen uit Indiase dansvormen. Geïsoleerd en repetitief ingezet, krijgen die een mooie andere lading. De choreografische structuren an sich zijn nog wat voorzichtig en doorzichtig.