Tippelzone Theemsweg

Meisjes op het trottoir, ieder voor zich fantastisch gekleed, opperste individualiteit. Stapvoets voor hen langs rijdt een parade van auto's, zo nu en dan even opgehouden door een korte onderhandeling door het opengedraaide raampje van het rechterportier.

En voort gaat het dan weer. Naar een volgende kandidate. Of met het ingestapte meis je - maar dat zal zo meteen pas echt blijken - naar de afwerkhokjes om de hoek.

De posten van de twaalf bushokjes zijn roze geverfd. Een roze 'krul', publieke urinoir voor mannen. Een helder witstenen gebouw met daarin de gg & gd met condooms, koffie, andere bijstand - indien nodig. Een trein tjoekt over de spoorbaan naar het Cen traal Station. Als je er op zou letten, zou je een late vogel kunnen horen en misschien zelfs een koekoek achter de volkstuintjes van De Bretten.

Taxi's brengen nieuwe meisjes. Zetten ze af bij de oprit of rijden door de poort en draaien dan met de andere automobilisten conform de verkeersborden een rondje over het circuit. Twee politieagenten zien er op toe dat de karavaan niet ergens stopt om bijvoorbeeld te voet een rondgang te maken. Rood witte linten versperren een doorgang, zodat je niet direct na de eerste nog een tweede sightseeing kunt beginnen maar de poort uitmoet, de oprit af, de Theemsweg op, om eventueel daar of elders op het industrieterrein de auto te keren en nog een keer een rondje hoeren te doen.

In de romantische komedie Irma la Douce (Shirley Maclaine, Jack Lemmon) zit een straatscène die in de verte een beetje doet denken aan de sien hier. Ook zou het een enorm decor kunnen zijn in een Romeinse studio voor een film van Fellini. Sommige meisjes duwen met één of beide handen hun toch al pronte tieten nog verder naar voren als om maar te beklemtonen dat ze het echte zijn en niet van een travestiet ('travo') of een transseksueel ('omgebouwde').

Maar het is een veel prozaïscher, succesvol functionerend onderdeel van een ook anderszins booming industrieterrein. De West poort, het westelijk havengebied te Amster dam; voormalig opslagterrein van vervuild slib, volkstuincomplexen, loodsen, motorcrossterrein, twee spoordijken en daartussen de door hoog hekwerk omheinde afwerkplek.

Afwerkplek, afwerkterrein.

Overdag beweegt er niets. Vrachtwagens en ambachtslui rijden voorbij naar een fa brieks magazijn, in het weekeinde zijn het mo torrijders op weg naar hun speelveld, hoog onkruid langs de beide spoorbanen.

Vorige maand rapporteerde de Bege lei dings commissie Tippelzone Theemsweg in haar verslag aan de gemeenteraad over het jaar 2000 dat er gemiddeld 100 prostituees per avond werkten, soms 130 op een avond. Vooral vrouwen uit Zuid-Amerika en een toenemend aantal uit Oost-Europa en Af ri ka. Heel weinig heroïnehoertjes of anderszins verslaafden, voor wie dit was opgezet om ze vanachter het Centraal Station weg te krijgen. Ze trokken gemiddeld 750 bezoekers per avond. Meestal één per auto, maar soms ook met twee of meer erin.

In dit soort officiële rapportages wordt nooit iets over de identiteit van de mannen onthuld, anders dan het onderscheid tussen echte hoerenlopers en -kijkers. Nou, het is van alles en nog wat, jong en oud, en in meerderheid een dwarsdoorsnede van de immigrantenpopulatie. Klinkt er rond het circuitje met de roze bushokjes nog vrolijk gesnater tussen hoer en klant, tussen de schotten van de 28 afwerkplekken vindt het serieuze werk plaats.

Efficiënt. Auto naast auto, niet meer dan een paar decimeter ertussen. Op de voorstoel manuele en orale dienstverlening, voor wat meer geld op de achterbank een ongemakkelijke wip. Alles binnen een kwartier gepiept, zelfs met twee klanten in één auto.