Vier vragen
Ticketmaster verdient tweemaal aan doorverkochte Lowlandskaartjes: mag dat zomaar?
Tweedehands Lowlandskaartjes doorverkopen kan dit jaar voor het eerst alleen via Ticketmaster. Dat roept vragen op over de forse servicekosten van ruim 40 euro. Mag het platform die wel rekenen? En waarom heeft Lowlands Ticketmaster zelf om dit systeem gevraagd?
Waar komt de onvrede over Lowlands en Ticketmaster vandaan?
Het is muziekliefhebbers al jaren een doorn in het oog: tickets verkopen razendsnel uit en worden vervolgens voor veel hogere bedragen doorverkocht door handelaren die een slaatje uit de schaarste proberen te slaan. Zo gaat het, net als elk jaar, ook bij Lowlands. De tickets van 300 euro waren afgelopen weekeinde na een kwartiertje al weg.
Maar dit jaar is er iets veranderd: wie achter het net heeft gevist en een kaartje tweedehands wil overkopen, kan dit jaar alleen bij het handelsplatform van Ticketmaster terecht. Dit is dezelfde organisatie die de kaartjes oorspronkelijk verkocht. De digitale tickets bevatten bewegende onderdelen en zijn hierdoor bij de toegangscontrole enkel uit te lezen via de app van Ticketmaster. Hierdoor staat Ticketswap – een ander handelsplatform, waar verkopers net als bij Ticketmaster maximaal 20 procent extra voor hun entreebewijzen mogen vragen – buitenspel.
De pijn zit hem vooral in de servicekosten die Ticketmaster hiervoor rekent: 12 procent, wat bij deze prijzen neerkomt op meer dan 40 euro. Ticketmaster heeft afgedwongen dat het in feite tweemaal geld aan dezelfde tickets kan verdienen, zo is het verwijt: eerst aan de oorspronkelijke verkoop en vervolgens bij het doorverkopen. Dit is extra pikant omdat zowel Ticketmaster als de organisator van Lowlands, Mojo, onder het bedrijf Livenation vallen. De Lowlandsganger die geen kaartje wist te bemachtigen, is intussen ruim 400 euro kwijt.
Mag Ticketmaster zulke hoge servicekosten rekenen?
Ticketmaster houdt zich op dat vlak gewoon aan de regels, legt een woordvoerder van de Autoriteit Consument en Markt (ACM) uit. Als de consument van tevoren maar weet waar hij aan toe is. Overigens zouden de servicekosten ook bij Ticketswap fors uitvallen, al zijn ze iets lager: 5 procent voor de koper en 5 procent voor de verkoper.
Ingewikkelder is de vraag of er sprake is van machtsmisbruik, doordat Ticketmaster een monopolie zou afdwingen, aldus ACM. De toezichthouder zou eerst zorgvuldig onderzoek moeten doen om daar wat over te kunnen zeggen. Mocht er zo’n onderzoek tegen Ticketmaster zijn gestart, dan zou de ACM dit niet mededelen.
Waarom kiest Ticketmaster voor dit systeem?
Op verzoek van Lowlands zelf, zegt desgevraagd Eric van Eerdenburg, de directeur van het festival in Biddinghuizen. Dit is volgens hem het ‘minst slechte systeem’. ‘We hebben bij Lowlands elk jaar weer tientallen mensen aan de deur die via Ticketswap een onecht ticket hebben gekocht.’ Dat lost Ticketswap over het algemeen fatsoenlijk op, zegt hij: soms heeft het platform zelf tickets achter de hand die gedupeerden kunnen gebruiken, anders krijgen ze van Ticketswap hun geld terug. ‘Maar je geld terugkrijgen is niet echt bevredigend als je met je tent en bepakking voor de deur staat.’
De tickets binnen één gesloten systeem houden, met de app van Ticketmaster, moet dit voorkomen. ‘Dan weet je in elk geval 100 procent zeker dat je een echte hebt.’ Voor de servicekosten is hij niet verantwoordelijk: Ticketmaster laat weten dat dit nodig is om de kosten van het handelsplatform te dekken.
Ook Van Eerdenburg wijst erop dat er veel werk in dit nieuwe systeem zit. ‘Dus ik ben met die 12 procent akkoord gegaan.’ Hij benadrukt dat het wel mogelijk is om kosteloos een ticket over te zetten naar de telefoon van iemand anders, bijvoorbeeld om een ticket door te geven aan een vriend of familielid.
Het liefst zou Van Eerdenburg zien dat de handel van tickets zoveel mogelijk aan banden wordt gelegd. Dan gaat het niet om liefhebbers die per ongeluk een kaartje te veel hebben gekocht en er vanaf willen, maar om handelaren die alleen inkopen om er winst op te maken. Hij spreekt van ‘parasieten’, die het festival voor veel bezoekers duurder maken dan het al is. ‘Er is nu geen wettelijke basis om de grote jongens eruit te pikken en aan te pakken. Daar vraag ik al twintig jaar om.’
Is de politiek hiermee bezig?
Eind maart verwacht staatssecretaris Gunay Uslu (Cultuur) een brief naar de Kamer te sturen over het aanpakken van ‘woekerhandel’ in de doorverkoop van toegangskaarten, zegt een woordvoerder. Dit doet ze nadat een ruime Kamermeerderheid het kabinet vorig jaar had opgeroepen hier werk van te maken.
Uslu begrijpt ook de zorgen en frustratie over de hoge servicekosten, aldus haar woordvoerder. In hoeverre de constructie die Ticketmaster gebruikt door de staatssecretaris onder de loep wordt genomen, kan hij nog niet zeggen. ‘Maar dit is wel iets dat laat zien hoe hardnekkig en irritant het probleem is.’
