Thijs en Pjotr zijn niet te vertrouwen

Vorige week waren onze eerste tentamencijfers bekend. Nieuwsgierig verdrong iedereen zich voor het bord. 'Wat heb jij voor Systeem Aarde?' 'Een 8,9!' 'Ik een 3. . .'

Op de middelbare school werd onverschillig gereageerd op een laag cijfer, maar nu waren medestudenten met een onvoldoende zichtbaar teleurgesteld. Cijfers tellen mee voor studiepunten, bij een voldoende krijg je er maximaal zes. Je hebt dertig studiepunten nodig om je studiefinanciering te behouden.

Na de eerste opwinding bekeken we het lijstje nauwkeuriger. Er klopte iets niet. Achter de naam van studenten die het tentamen niet hadden gemaakt, stond toch een cijfer. De slimste jongen van ons jaar had een 5-. En hoe kwam ík aan die 9,4? Ik had geen vijf oorzaken genoemd van bodemerosie en de definitie van 'chelatie' had ik zeker fout.

's Middags werd het raadsel opgelost. Pjotr, een medestudent, stuurde een mailtje rond: 'Geen paniek of euforie, de cijfers van Systeem Aarde zijn nep. Thijs en ik zijn niet te vertrouwen.'

Het bleek dat Pjotr en Thijs op een kopie van onze namenlijst elke eerstejaars willekeurig een cijfer hadden toebedeeld.

Hun grap werd niet door iedereen gewaardeerd. Sommige studenten hadden op de nepcijferlijst een 8,5 terwijl hun echte cijfer een 3 bleek te zijn.

Ineens bedacht ik dat ik me nog moest aanmelden voor de volgende tentamenweek. Dat kan alleen online. Het nadeel van computers is dat ze vaak vastlopen, zodat ik me drie keer tevergeefs had aangemeld. De vierde keer werkte de computer mee. Meteen kreeg ik e-mail terug: 'De inschrijftermijn is gisteren gesloten.'

Gelukkig had ik die dag een 'tienminutengesprek' met Simon, de studiebegeleider, om te praten over de eerste studiemaanden.

Ik kon hem gerust stellen. Sinds het Ardennenveldwerk weet ik het zeker: ik heb gezellige studiegenoten. En ik wil mijn 'bachelor' halen. Voor Simon verder kon vragen, vertelde ik hem verontwaardigd over de vastlopende computers. 'Nu kan ik mijn tentamens niet maken!' Simon zou het regelen.

Had ik mijn mond maar gehouden. Nu moet ik mijn paleontologietentamen leren terwijl ik liever naar de première van The Return of the King was gegaan.

Ik ben blij dat de kerstvakantie bijna begint. Twee weken lang moet ik de blauwe ogen van mijn leuke jaargenoot missen. Maar ik kan zo vaak ik wil naar Legolas kijken. En naar Aragorn. Want bruine ogen vind ik eigenlijk nóg mooier.