Theater - De goeie, de slechte, de dove **

DOOR VINCENT KOUTERS

Van Peter de Graef door Afslag Eindhoven, regie Yvonne van Beukering.

Parktheater, Eindhoven, 9 december. Tournee t/m 27 januari: afslageindhoven.nl

Ze speelden al in oude loodsen, in fabriekspanden en op voetbalvelden. Afslag Eindhoven, de theatergroep van Yvonne van Beukering en Gerrie Fiers, leeft zich sinds 2007 uit in het viezere locatietheater. Twee jaar geleden stonden ze met zijn allen tot hun enkels in de klei voor een smeuïge toneeluitvoering van De helaasheid der dingen.

Dat moest kennelijk eens anders, want de groep komt nu met een ouderwets, opgeruimd schouwburgstuk, geschreven door de Vlaamse theatermaker Peter de Graef. Deze vertelling over oorlog en extremisme draagt de titel De goeie, de slechte, de dove. Regisseur Van Beukering probeert er, de zelfopgelegde beperking ten spijt, wederom aards en fysiek theater van te maken.

Dat lukt maar ten dele. Het verhaal is te onsamenhangend om echt meeslepend te worden. De hoofdpersoon is een jongen (gespeeld door Dries Notelteirs) die zijn vader verliest in de oorlog in Afghanistan. Daarop krijgt zijn moeder een inzinking en raakt hij in de ban van een charismatische crimineel met xenofobe ideeën. Dan is er nog een verpleegster die met veel plezier terminale patiënten naar de andere wereld helpt en een Moldaviër op skeelers. De dode vader spookt rond met een zwaar bebloede kop.

De voorstelling moet het hebben van een aantal mooie momenten. Prachtig is een laconiek navertelde sterfscène van de dode vader (Rogier Schippers). Maar daartegenover staan ongeloofwaardige woedeuitbarstingen en rare, filosofische verhandelingen van de crimineel.

Deze wordt gespeeld door Martijn Crins. Met diens cabareteske uitstraling maakt hij van de misdadiger een soort clown, zodat het personage jammerlijk ongevaarlijk schijnt.

Maar ook andere figuren zijn onderontwikkeld. Na anderhalf uur en een dramatisch einde, blijft het de vraag wat de makers nu eigenlijk wilden zeggen over de verlokkingen van het extremisme.

De zes spelers doen overigens wel hun stinkende best om dit atypische Afslag Eindhovenwerkje zo spectaculair mogelijk te maken. Er wordt verder lekker gevochten, geskeelerd en gedanst. En ook de muziek is opzwepend genoeg. Met de speellust zit het wel goed. Nu weer terug die loodsen in, jongens.

undefined

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden