Terug van weggeweest

En toch, op een of andere manier werkte het. Het aantal licenties voor SO liep in de tientallen, van brillen en schoenen tot sleutelhangers en sokken, en je hoorde verhalen over de standaard upgrade naar de eerste klas als Van Slobbe zich op Schiphol bij de JAL-balie meldde, en over hordes handtekeningenjagers als hij zich in Tokio op straat begaf.

Maar echt leuk vonden Van Slobbe en zijn partner in crime Guus Beumer het na jaren in de confectie niet meer; ze ontbonden hun contracten met het Japanse SO. Het was allemaal 'te abstract geworden' en ze hadden behoefte aan 'een directere band tussen ontwerper en consument', aldus Beumer.

Nou, en die band met de klant krijgen ze nu. Veel letterlijker kan haast niet: in de winkel die Van Slobbe en Beumer vorige week in Amsterdam openden, staan in de hoek van de zaak een naaimachine, een strijkplank en bureaus voor de twee heren. Ze noemen hun winkel Orson + Bodil. Dat kan de lezer bekend voorkomen, want vijftien jaar geleden droeg Van Slobbe's damesmodemerk diezelfde fantasienaam.

Tussen '89 en '94 was Orson + Bodil de betere keuze voor stijlvolle dames die van ogenschijnlijk eenvoudige maar ingenieus ontworpen, moderne kleren hielden. Het merk verdween omdat de vaak handmatige productiemetho de de vraag niet kon bijhouden.

Maar misschien kunnen Van Slobbe en Beumer het nu wel, met een wagonlading extra ervaring in de modewereld, en zonder de directe behoefte om met Orson + Bodil weer meteen, zoals tien jaar geleden, in de warenhuizen van Londen, Parijs en New York te hangen.

Ze hadden hun nieuwe merk natuurlijk ook Alexander van Slobbe kunnen noemen, zegt Beumer, maar op een of andere manier voelde het hoofdstuk Orson + Bodil nog niet af, en 'het is weleens goed om je van je geschiedenis bewust te zijn, het hoeft niet allemaal nieuw-nieuw-nieuw'.

De eerste collectie die nu te koop is, de 'Orson + Bodil archive collection', is zelfs letterlijk gepireerd op hun oude ontwerpen van winter '93-'94 en zomer '94. De eerste 'nieuwe' kleren komen in augustus, en die heeft Van Slobbe in samenwerking met Pascal Gatzen gemaakt, ook al iemand met wie hij tien jaar geleden werkte.

En het wordt nog knusser, want behalve de winkel beginnen Van Slobbe en Beumer in een pandje 30 meter verderop Co-Lab, een werkplaats waarvan de initiatiefnemers hopen dat er nieuwe modeplannen kunnen ontstaan.

Ze zien het als een soort kruispunt van knowhow en apparatuur, waar ontwerpers een tijdje komen zitten om wellicht een modecollectie of een heel nieuw merk te verzinnen. In het comitan aanbeveling van Co-Lab zit alvast de Japanse ontwerper Yohji Yamamoto, toch niet de minste.

Het klinkt wellicht wat ongrijpbaar, en zo willen de bedenkers het ook. 'Je krijgt van ons niet bij voorbaat een ronkend verhaal; dat hebben we ten tijde van SO al te vaak op moeten hangen', aldus Beumer. Eerst maar eens zien wat er gebeurt, vindt hij.

Misschien is de landschappelijke woestenij van het Westergas fabriekterrein ook wel helemaal niet de juiste plek voor een modemerk dat zich qua prijs kan meten met topmerken als Prada en Comme des Gars; een overhemd van Orson + Bodil doet al gauw 300 euro, maar daarvoor is het wel zo goed als handgemaakt, en uiteraard fraai ontworpen.

'Weet je?', zegt Beumer. 'We zullen wel zien.'