Tekenbeurs is het potlood voorbij

AMSTERDAM - Zo'n succes had de nieuwe kunstbeurs Amsterdam Drawing vorig jaar bij publiek en verzamelaars, dat hij met twee keer zoveel deelnemers zijn tweede editie ingaat. Veertig galeries doen mee aan de beurs voor werken op papier, niet alleen uit Amsterdam, maar uit het hele land. Een kwart komt uit het buitenland, waaronder een galerie uit Japan. Om hen te huisvesten is op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord een tijdelijk paviljoen gebouwd.

Het succes vloeit voort uit de behoefte aan een kleine, gespecialiseerde kunstbeurs, zegt Hans Gieles, met zijn partner Francis Boeske organisator van Amsterdam Drawing en eigenaar van galerie Vous Etes Ici. Doordat Gieles en Boeske de beurs zelf organiseren, is de standhuur relatief laag. Daardoor kunnen de galeries, anders dan bij grote, algemene kunstbeurzen, meer risico nemen. Meer risico betekent een spannender programma, met ook minder bekende kunstenaars. Daarbij zijn de instapprijzen van werken op papier (tekening, collage of schildering) relatief laag. Prijzen beginnen op zo'n 300 euro, maar kunnen oplopen tot 20.000 euro.

Terwijl bij de exclusieve Salon du Dessin in Parijs ook tekeningen van Rembrandt en Rafaël worden verkocht, ligt bij Amsterdam Drawing de nadruk op hedendaags werk. Daarbinnen geldt: alles kan en mag. Van schetsen in potlood tot doorgewerkte schilderingen in aquarel of olieverf, van abstract en figuratief tot cross-over, van klein tot supergroot. 'Er zijn geen trends. Het enige dat opvalt: er is dit jaar nauwelijks politiek-geëngageerd werk.'

Een werk op papier vraagt om een eigen, intieme aard van kijken, vindt Gieles. De inrichting van de beurs, met kabinetten, is daarop afgestemd. 'Het gaat om jou en de tekening. Haar teerheid, de aanraking van verf of potlood op papier, eet, proef en lees je met je ogen.' Naar een tekening kijk je niet zomaar, volgens Gieles. Een tekening wordt 'gesavoureerd'.

Voor exposanten kent de beurs inmiddels een wachtlijst. Mogelijk kunnen er de komende vijf jaar nog een aantal deelnemers bij. Maar Gieles waakt ervoor dat de beurs uit zijn krachten groeit en uitsluitend op verkoop is gericht. 'Uiteraard bestaat een galerie door verkopen. Maar we willen niet afstandelijk worden. Deze beurs draait om de liefde voor kunst.'

links: Iris van Dongen: Untitled 2 (2013)

Raymond Pettibon: No title (For it was...) (1990)

Politiefoto in houtskool

Politiek engagement is nauwelijks aanwezig op Drawing Amsterdam. Het werk van Esiri Erherienne-Essi, winnares van de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst, is daarop een uitzondering. In haar op politiefoto's gebaseerde houtskoolportretten zet zij ooit als misdadiger veroordeelde vrouwen in het zonnetje. De serie, te koop bij galerie Ron Mandos, heet Violent femmes. Prijs onbekend.

undefined