Technicolor-charme

Singin' in the Rain is zo'n film die je altijd kunt kijken, of het nu Kerstmis, Pasen of een doordeweekse werkdag is. Gene Kelly's bruisende spel, de fantastische choreografieën en surrealistische musicalscènes, de mild-spottende kijk op Hollywood en natuurlijk dat ene, door iedereen mee te zingen liedje: het is allemaal van een onuitputtelijke Technicolor-charme. Kelly speelt een Hollywoodster anno 1927, die de overgang naar de geluidsfilm te lijf gaat. Debbie Reynolds en Donald O'Connor vormen met hem een van de vrolijkste trio's uit de filmgeschiedenis. Drie jaar eerder was het ook al zo'n feest in On the Town, waarin Kelly, Frank Sinatra en Jules Munshin als matrozen de bloemetjes buiten zetten in New York. Morgen vertoont de BBC ook nog eens het puntgave An American in Paris (Vincente Minnelli, 1951), met Kelly als would be-kunstenaar in bohémien-Parijs.

Singin' in the Rain/On the Town (Stanley Donen en Gene Kelly, 1952/1949) BBC 2, 11.20-12.55 uur/BBC 1, 19.45-21.15 uur/SBS 6, 20.30-22.20 uur.

City Lights

(Charles Chaplin, 1931). Eén van Chaplins sterkste tragikomedies. Het afwisselend sentimentele en hilarische afscheid van de Tramp, het klassieke personage met de bolhoed, grote schoenen en wandelstok dat Chaplin hier mooier en gevoeliger speelt dan ooit. Nadat hij een miljonair voor zelfmoord heeft behoed, belandt het zwervertje tussen de rijkaards en wordt vreselijk verliefd op een blind bloemenmeisje.

Canvas, 14.00-15.25 uur.

Bad Santa

(Terry Zwigoff, 2003). Profane komedie die tekeergaat tegen een (in Amerika) heilige twee-eenheid: Kerstmis en het kerstgevoel. Kerstman Willie (Billy Bob Thornton) vloekt, drinkt, heeft seks met veel vrouwen en haat kinderen. Zijn baantje als kindervriend op de speelgoedafdeling van een warenhuis heeft Willie vooral te danken aan partner Marcus, die het vanwege zijn geringe lengte goed doet als elf. Ieder jaar vinden de twee emplooi in een ander winkelcentrum, om aan het eind van het seizoen de kluis te kraken. In Zwigoffs wereld is onsmakelijkheid een bron van vreugde en verdienen de grootste sukkels een tweede kans.

Veronica, 20.30-22.25 uur.

Slumdog Millionaire

(Danny Boyle en Loveleen Tandan, 2008). Wanneer armoedzaaier Jamal, afkomstig uit de sloppen van Mumbai, een tv-quiz wint, denkt iedereen meteen aan vals spel. Met flashbacks wordt duidelijk gemaakt hoeveel ellende achter Jamals overwinning schuilgaat. Verrukkelijke mix van Bollywoodromantiek en de ruige realiteit. Van actie en engagement, van oost en west. De brutaliteit en visuele flair doen denken aan Boyle's eigen Trainspotting en aan Cidade de Deus. Maar dan op z'n Bollywoods: de kleuren geel, bruin en oranje domineren, de muziek is opzwepend, de korrel is grof, de montage snel, en de camerastandpunten zijn vreemd en gekanteld. Goed voor acht Oscars.

Nederland 3, 22.05-0.00 uur.

Pina

(Wim Wenders, 2011). Dans op doek deed altijd onder voor live-dans. En ook het zien van Wim Wenders' magnifieke documentaire Pina, het bij leven geplande, maar vanwege het onverwacht overlijden van het onderwerp, postume eerbetoon aan de Duitse moderne dansgoeroe Pina Bausch (1940 - 2009), kan onmogelijk alle sensaties verenigen die het publiek ervoer tijdens een fysieke opvoering. Toch streeft Wenders film zo'n opvoering ook deels voorbij. De diepte van de stereoscopie zuigt de kijker de dans in. Een effect dat Wenders versterkt door zijn camera iets verhoogd op te stellen en zich zo nu en dan pal tussen de dansers te begeven. Wat daarvan overblijft op een tv-scherm, is natuurlijk de vraag. Hoe dan ook: als er iets zou bestaan als een dansregistratie-canon, verdient Pina 3D een plaats als hoeksteen.

Nederland 2, 23.10-0.40 uur.

undefined