Surinaamse opvoeding leidt ook tot schijnheiligheid

Brief van de dag: rammelen

Met veel belangstelling heb ik de ode van Sheila Sitalsing aan de Surinaamse opvoeding gelezen (de Volkskrant, 30 mei). Ik ben het met haar eens dat de gemiddelde Fleurtje en Basje in Nederland wel wat meer tegengas mogen krijgen van hun ouders, maar ik mis ook de keerzijde van deze manier van opvoeden. Tijdens mijn stage in Suriname viel mij de grote afstand tussen de ouder en het kind op, die tot veel stiekem gedoe (alcohol, drugs, seks) en schijnheiligheid leidt. Zolang moeder het niet ziet, mag alles. Zou dit de ontwikkeling naar een fatsoenlijke volwassene met verantwoordelijkheidsgevoel niet juist in de weg staan?

_{Dieke de Boer, Amsterdam}

Rammelen (2)

Wat een geweldige bijdrage van Sheila Sitalsing naar aanleiding van het boek van Roue Verveer. Ik ben zelf niet Surinaams, Caribisch of niet-Nederlands, maar ik heb ervan genoten en ik ben het er helemaal mee eens!

Snel naar de boekhandel om het boek te gaan kopen. Dat maar veel mensen dit mogen lezen en nadenken over 'onze' opvoeding.

_{Ineke de Leeuw, Elst}

Rammelen (3)

Het artikel van mevrouw Sitalsing in de krant van zaterdag klinkt wel aardig, alleen vraag ik mij af wat het effect van deze opvoedingsmethode is wanneer je kijkt naar de grote aantallen tienerzwangerschappen en alleenstaande vrouwen met bijvoorbeeld vier kinderen van vier weggelopen mannen in deze Caribische/Surinaamse culturen.

_{R. Zoet, Utrecht}

Deze kunstbeurs ontregelt

De recensie over de Amsterdam Art Fair (AAF) maakte mij bijzonder nieuwsgierig (door Rutger Pontzen, V, Beeldende kunst, 28 mei). Ik besloot er direct heen te rijden. De locatie - de onlangs gesloten Citroën garage - is perfect en heeft een belangrijke toegevoegde waarde die de presentatie van de kunstwerken versterkt.

De afgelopen jaren bezocht ik nogal wat beurzen, waar ik mij na afloop afvroeg of het aanbod mijn komst had gerechtvaardigd. De vraag stellen was hem beantwoorden. Veel hapklare, kekke werken die lekker makkelijk wegkauwen. Niet echt spannend en zeker niet uitdagend. Kunstbeurzen die - zoals AAF-organisator Wim van Krimpen het stelde -zijn verworden tot lifestyle events. Niets van dat alles op de AAF waar je verward van kunt raken en soms zelfs enigszins ontregeld. Kunst waar ik mij over verwonder en die meer vragen oproept dan antwoorden geeft. Karel Schampers (voormalig directeur van het Frans Hals museum/De Hallen en mede-inrichter van de begane grond expositie op de AAF) zei het destijds al bij zijn afscheid van het Haarlemse museum: 'Er moet ruimte blijven voor experiment .' De AAF is in die opzet prima geslaagd.

_{Tom van den Broeke, galeriehouder, kunsthistoricus, Haarlem}

Demonstreren

Demonstratierecht - het mag, maar het moet wel gezellig blijven. Dit staat boven het artikel over vrijheid van meningsuiting in relatie tot de monarchie in Vonk van zaterdag 30 mei.

Maar ook gezelligheid wordt om zeep geholpen! Dat gebeurde op 2 februari 2002 tijdens het huwelijk van Alexander en Màxima.

Mijn vrouw en ik wilden het gezellig houden en stonden die dag op het Damrak in Amsterdam met een bescheiden bordje van 20x30 cm. met de tekst 'Alex en Máxima, veel geluk in de Republiek Holland'. Binnen 8 minuten werd het door twee agenten afgepakt, in elkaar gestampt en meegenomen.

Ook ruim voor Apeldoorn was het patroon dus al: wat lastig is van straat halen en later wel zien. De geschiedenis bewijst het, want achteraf werd onze klacht over dit politieoptreden gegrond verklaard aangezien het bordje de beleids- en tolerantiegrenzen niet overschreed en niet aannemelijk is geworden dat het tonen van het bordje de openbare orde verstoorde of daadwerkelijk dreigde te verstoren.

_{Hans Brouwers, Zeewolde}

Massaal demonstreren

In een zaterdagbijlage (Vonk) een heel artikel over demonstreren in Nederland. Dat herinnerde mij er aan, dat er in de Volkskrant de afgelopen week geen enkel verslag verscheen over de Mars tegen Monsanto, tegen TTIP en tegen GMO's, die op 23 mei jl. in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Alkmaar en Zwolle werd gehouden. Wereldwijd werd er op diezelfde dag tegen dezelfde onderwerpen massaal gedemonstreerd, in Parijs bijvoorbeeld, kwamen vierduizend mensen op de been. Maar de Volkskrant zweeg in alle talen. Onvoorstelbaar!

_{Miep Bos, Lelystad}

Uruzgan

Nederlandse militairen en diplomaten reageren onthutst en teleurgesteld op het nieuws dat de Taliban Uruzgan heroveren (28 mei). Het zat er dik in. Na het vertrek van het Nederlands bataljon zou volgens reële verwachting Afghanistan of een deel daarvan terugvallen in chaos. Het Nederlandse opleidingswerk (ten koste van 25 doden) is voor niets geweest, nog los van de kosten. Sterker nog, een deel van de opgeleide Afghanen zal overlopen naar de Taliban.

_{W. Linsen, Wageningen}

Fatsoensverlies

Premier Rutte heeft gemeend op het VVD-congres in Arnhem het 'fatsoensverlies' in de samenleving aan de orde te moeten stellen (Ten Eerste, 30 mei). Ik vind dat brutaal van een leider van een partij waar een overmaat aan integriteitsproblemen zijn en die een wet heeft ingevoerd waarbij huisartsen elkaars concurrenten moeten zijn. Breng eerst het fatsoen eens in de eigen partij terug en begin dan over anderen zou ik zeggen.

_{Jan Tolsma, Leiden}