Strooiend met toffees en drop

Evert Beumer, op 9 oktober op 74-jarige leeftijd overleden en vooral bekend als meester Beumer, is de oprichter van de ‘Zangertjes van Volendam’. Hij was de ontdekker van volkszanger Jan Smit die, als ie goed zijn best deed, door de meester beloond werd met een frikandel en een zakje patat. Zijn koor financierde hij grotendeels met het ophalen van oud papier. De zangertjes werden, als in een militair georganiseerde operatie, wekelijks gedropt op de hoeken van de straten en sloegen geen huis over. Zo verdienden zij extra kruisjes en mochten ze mee op koorvakanties en concerten in Rome, Polen, Lourdes en Valkenburg. Dankzij het oud papier en de steun van vele, trouwe vrijwilligers kon hij het grote Koorhuis bouwen, waar iedere avond repetitie is. De door boekhouders ontdekte tekorten zuiverde de meester uit eigen zak aan. Maar toen Kras Recycling, het bedrijf waar hij elke dag oud papier bracht, hem als dank voor de samenwerking en zijn verdiensten voor Volendam, een Volkswagenbusje cadeau deed, bracht hij de de nieuwe wagen de volgende dag terug. Het busje was te klein voor koor en oud papier. Er kwam een groter busje waarin de meester soms wel stiekem 23 kinderen propte.

Meester Beumer leefde voor zijn koor en was een strenge, gepassioneerde driftkop die de ene dag een bloempot door de zaal slingerde, de volgende dag toffees en drop strooide. Hij was een diep gelovig man, een bevlogen verdediger van het Rijke Roomse Leven.

In De Rijp werd hij geboren, als derde van een boerengezin met twaalf kinderen. Hij ging naar het gymnasium in Amsterdam, wat hem als dorpsjongen niet meeviel. Het gezin ging in de veewagen op vakantie. Hij zong in het kerkkoor, wilde priester worden, maar werd onderwijzer en kwam in 1957 in het naburige, katholieke Volendam. Snel begon hij een eigen koor, met een voorkeur voor het meerstemmige gregoriaans.

Een zwakke gezondheid dwong hem voor zijn vijfstigste het onderwijs te verlaten. Sindsdien was hij dag en nacht bezig met zijn koor. Hij selecteerde niet op zangkwaliteit, ‘want iedereen kan leren zingen’. Hij wilde vooral ook kinderen erbij halen die het moeilijk hadden. In zijn wekelijkse Koorbrief schreef de meester over de schoonheid van muziek en natuur, het blije geloof en het zoeken naar geluk. Maar daarvoor moest wel gewerkt worden. Kinderen moesten hun bijdrage leveren; eerst met garnalenpellen, later met kranten ophalen. Hij omringde zich met enthousiaste ouders die reizen begeleidden, kostuums naaiden, het Koorhuis schoonhielden en busjes reden. In kloosters en herbergen vond hij onderdak voor zijn koor en hij bracht voor de paus paling en Edammer mee.

Hij organiseerde meer dan honderd hulptransporten naar Polen en Oekraïne. De nieuwe winterjas die hij jaarlijks met kerstmis kreeg, gaf hij snel weg aan een arme sloeber. Hij vocht tegen de uitzetting van een Libanees gezin en nam de kinderen mee op vakantie.

Meester Beumer kwam op de gekste momenten koffie, een boterham of een glas wijn halen. Hij hield van de Volendammer kermis en had zich verheugd op een nieuwe reis naar Lourdes. Volgend jaar is het 150 jaar geleden dat Maria aan Bernadette verscheen. Kees Schilder die al als jongetje in Lourdes zong en tijdelijk de nieuwe koorleider wordt, lijkt het niet ondenkbaar dat meester Beumer nog eens wordt zalig verklaard.