Strand
Een dagje strand begon vroeger net als nu: met een minutieuze bestudering van de weersvoorspelling. Zon of regen bepaalde het welslagen van het familie-uitje; doordeweeks zonder pa, maar altijd met koters met scheppen, emmertjes, zandvormpjes, badpakken, handdoeken en nog een extra trui zei ma, want 's avonds was het aan...
Zandvoort werd al vroeg als strandbestemming ontdekt. Gelokt door goede wegen en horecavoorzieningen kwamen de oosterburen in zulke groten getale, dat er een koopstop werd ingesteld voor niet-ingezetenen. Jan Modaal was blij met de directetreinverbinding. Amsterdammers die met de auto kwamen, besloten vaak meteen maar een stukje verderop te gaan, naar Bloemendaal aan Zee. Dat klonk wat minder ordinair, daar had je minder herrie. Wij lokaaltjes fietsten met genoegen de paar kilometer duinen die ons van het strand scheidden.
In dit vertrouwde wereldje opende plotseling een hippe tent zijn deuren. Het was meteen raak: eigentijdse muziek, een overdosis decibellen, cocktails op een pluchen bank. Er gingen wat onschuldige joints rond, echte junks zouden zich hier niet vertonen.
Zoveel mensen, zoveel omzet - dat ging aan de buurman niet ongemerkt voorbij. Het volgende jaar ging ook daar het roer om. Op het strand kunnen we nu meegenieten van de geluidsinstallatie. Verdoofd door de muziek is er geen branding meer te horen, geen vogels, geen kinderstemmen of vreugdekreten van badgasten die een duik wagen.
Een boek lezen wordt lastig, we zijn al blij als de wind meezit en we elkaar nog kunnen verstaan. Nog één strandtent heeft zich staande weten te houden, een reservaat voor 'gewone' mensen. Een strandtenthouder: 'Het zijn tien snelle jongens met veel poen en de rest zijn meelopers.'
Families met kleine kinderen en natuurliefhebbers blijven weg. Zonder een Gucci-zonnebril of de nieuwste Moschino heb je al zoveel van je identiteit prijsgegeven dat je vanzelf wel wegblijft. Hun enige zorg is het ontbreken van een pinautomaat, want bij de trampoline is men niet op plastic geld ingesteld. En het hipt en host tot diep in de nacht. Koel werd cool, de tent hoeft nooit meer dicht. Het is hún strand geworden.
