Stop met die commissie Stiekem

Wat feitelijk begon met een blunder van minister Plasterk is nu uitgegroeid tot een serieus onderzoek waarover het presidium van de Tweede Kamer zich mag buigen (Ten eerste, 12 november). Op het Journaal zag ik Kamervoorzitter Van Miltenburg al glunderen, waarschijnlijk in het vooruitzicht op een glansrol.

Volgens mij is deze affaire een uitgelezen mogelijkheid om deze commissie te heroverwegen. Een argument dat dankzij de commissie er nog een vorm van parlementaire controle is op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten gaat niet op. Parlementaire controle verhoudt zich niet met een instrument dat buiten de openbaarheid blijft.

Bovendien corrumpeert het ieder lid ervan, want diens politieke handelen mag zich niet baseren op de wetenschap van hetgeen er is besproken. Volgens mij zou die spagaat wel eens de dieper liggende oorzaak kunnen zijn van datgene waarmee we nu worden geconfronteerd. Houd daar dus mee op.

Henk Schell, Bennebroek

Leg boetes op naar koopkracht

Verkeersboetes mogen slechts met een inflatiecorrectie worden verhoogd, aldus de Arnhemse kantonrechter (Ten Eerste, 11 november). Maar de vraag is of boetes/sancties zich daarvoor wel lenen. Boetes/sancties zijn geen winkelartikel, maar een straf. Vrijheidsstraffen verhoog je ook niet met inflatie-indexcijfers. Beter is het te kijken naar iemands koopkracht. Dáár drukt de sanctie op. Een gemiddelde koopkrachtontwikkeling zegt weinig. De koopkrachtverschillen zijn de laatste jaren alleen maar groter geworden.

Steeds zwaardere sancties drukken onevenredig zwaar op de zwakkeren, die nu al niet de eindjes aan elkaar kunnen knopen. De 'Wet Mulder', ingevoerd voor de lichte verkeersovertredingen, is met haar excessieve vaste sanctiebedragen haar doel en de rechtvaardigheid ver voorbij geschoten. De hoogste mulderboete is al lang geen 340 euro meer, wat de Nijmeegse hoogleraar strafrecht Sackers in het Volkskrantartikel stelt, maar ligt boven de 400 euro.

Bordje gehandicaptenparkeerplaats gemist: 370 euro onvoorwaardelijk (exclusief een verkapt bedrag als 'administratiekosten')! Daar hoef je geen verkeershufter voor te zijn. 39km/u te snel op de autosnelweg: een 'mulder' van 404 euro! Waar een winkeldief, die een misdrijf pleegt, pakweg 160euro voorwaardelijk krijgt. Ik geef het je te doen met een AOW'tje, hoge zorgkosten en/of een bijstandsuitkering. En dan maar hopen dat je niet méér 'mulders' hebt. De staat en het staatsincassobureau CJIB kennen zich bovendien bevoegdheden toe waarvan andere incassocowboys watertanden. Na drie maanden is de sanctie verdriedubbeld. Om nog te zwijgen van middelen als gijzeling, rijbewijsinname en voertuigbuitengebruikstelling. Het wordt tijd dat dit boetesysteem op de schop gaat.

Johan van Knegsel, Eindhoven

Besef van ritme

Ik was fan van Nico Dijkshoorn. Dat is nu voorbij. Hij schrijft in zijn column 'Trommelen' (V, 11 november) negatief over de cajon, zonder enig besef van wat een djembé is... Als percussionist kom ik daar uiteraard tegen in het geweer.

De cajon is een prachtig instrument: een drumkit in één kistje: bass, snare en toms, en daarnaast kun je er ook fantastisch op slappen. Mijn ervaring is dat melodische muzikanten nauwelijks besef hebben van ritme, laat staan van de verschillende ritme-instrumenten die er bestaan. De udu is van aardewerk en ook de tabla, maar een djembé heeft een konische ketel van (uiteraard) Afrikaans hardhout.

Een djembé van aardewerk, hahaha, die is zo zwaar, die kun je niet zomaar ergens neerzetten als bijzettafeltje...

Els Doeland, Naarden

Benodigd vermogen

Niet gehinderd door enige kennis van natuurkunde of techniek stelt briefschrijver Wiersma dat het voor een moderne automotor nauwelijks een rol speelt of er 120 of 130 km per uur wordt gereden (O&D, 11 november). Benodigd vermogen is evenredig met de derde macht van de snelheid. Dus een eenvoudige rekensom geeft dan (130/120)^3=1,27. Dat wil zeggen dat het benodigde vermogen om 130 te rijden 27 procent hoger ligt dan bij 120. En daarmee ook het brandstofverbruik, dat recht evenredig is met het vermogen.

Jan Peter van Zijl, Velserbroek

Waardenvrij weer

Het lijkt een beetje overdreven misschien, maar ik stoor me erg aan de kop boven het weerbericht van donderdag 12 november: 'Het blijft nog even waardeloos.'

Dat kan echt niet, het weer is nooit waardeloos, het is er gewoon en voor de een is het prima en voor de ander misschien wat minder aangenaam, maar waardeloos is onzin, hiermee doet de weerman het weer ernstig tekort.

In een andere krant van dezelfde dag las ik als kop van het weerbericht: 'Af en toe zon.' Zo hoort het, de dag begint dan meteen een stuk prettiger, graag een waardenvrij weerbericht voortaan!

Nico Ridder, Amstelveen

Salafisme

Tijdens een gesprek met de nationaal coördinator terrorismebestrijding Dick Schoof bij Nieuwsuur afgelopen maandag, werd bekend dat er momenteel salafistische organisaties 'humanitair' werk verrichten in Nederlandse azc's. 'Het salafisme is op zich geen bedreiging voor onze democratie' meldde Schoof; de veiligheidsdiensten zouden het alleen hebben gemunt op hen die 'bereid zijn geweld te gebruiken'.

Vanuit het perspectief van acute terrorismebestrijding misschien begrijpelijk, maar vanuit het perspectief van de integratie van asielzoekers allerminst. Het salafisme is de conservatiefste stroming in de politieke islam; het is de staatsideologie van Saoedi-Arabië, een land dat publiekelijk onthoofdingen uitvoert voor denkbeeldige vergrijpen zoals 'hekserij', en het vormt ook de ideologische basis van het gedachtengoed van IS.

Er worden dus in Nederland vluchtelingen uit een religieuze oorlog opgevangen door organisaties die een fundamentalistische, reactionaire, anti-westerse ideologie uitdragen.

Dat de overheid zo naïef kan zijn om dit toe te laten, verbaast me niks. Dat er nog geen ophef over is ontstaan, verbaast me des te meer.

Thierry van Dijk, Boekarest (Roemenië) bachelor politieke wetenschappen RU Groningen