Steun je dit? Die en die doen ook mee

‘Het kan goed zijn dat hij die list verzonnen heeft’, zegt C.F. Rüter, oud-hoogleraar strafrecht en dertig jaar lang de baas van Van der Meulen. ‘Hij was een militant anarchist en strafrechtdeskundige; met die combinatie ontregelde hij het apparaat.’

Met de petitie wierpen 178 ondertekenaars zich op als opdrachtgevers voor de publicatie van uit het ministerie van Economische Zaken gestolen documenten. Zo werd het onderzoek van het Openbaar Ministerie naar de identiteit van de Bluf!-redacteuren gesaboteerd.

Medeondertekenaar Geert Mak vermoedt dat Van der Meulen achter de actie zat, omdat de tekst van de petitie in juridische taal is opgesteld. ‘Hij was een flamboyant strafrechtdeskundige, die zeer begaan was met het lot van Bluf!’, aldus Mak.

Hij staat achter de inhoud van de petitie, maar kan zich niet herinneren dat hij deze daadwerkelijk heeft ondertekend. Mak blijkt niet de enige. Theo de Roos, nu hoogleraar straf- en strafprocesrecht aan de Universiteit van Tilburg, destijds advocaat: ‘Ik kan het me niet meer herinneren, maar het verbaast me niet dat ik daarbij sta. Justitie vergreep zich aan de vrijheid van informatievergaring.’

Elma Verhey, journalist, toen bij Vrij Nederland, nu bij Zembla: ‘Ik kan het me niet herinneren, maar geloof best dat ik heb getekend. Er was toen niks mis mee en nu nog niet. Wanneer de overheid de bevolking voorliegt, is het moreel te verdedigen dat je met een inbraak die gegevens boven tafel krijgt.’

Bob van Schijndel, GroenLinks-raadslid in stadsdeel Amsterdam Centrum, toen lid van de gemeenteraad voor de PSP: ‘Ik herinner het me niet, maar ik sta eronder, dus ik sta erachter.’

‘Ik kan me vaag herinneren te zijn gebeld’, zegt Ton van Dijk, destijds journalist bij weekblad Haagse Post. ‘Dat gebeurde toen wel meer. De tekst werd voorgelezen, er werd gezegd die en die doen ook mee en wil je het steunen.’

Sommige ondertekenaars vinden het niet raar dat minister Cramer van Milieu deze week zei zich niet te herinneren de petitie te hebben getekend. ‘Er was nog geen e-mail’, zegt Mak. ‘Je zag soms de tekst niet eens van petities waarvoor je steun werd gevraagd.’

Rüter, oud-collega van de vermoedelijke opsteller, acht het denkbaar dat iemand de naam van de minister erbij heeft gezet. ‘Jak had andere manieren dan jij en ik’, zegt Rüter. ‘Dit soort dingen deed hij om zo veel mogelijk namen aan zijn standpunt te verbinden.’

Verwey gelooft dat niet: ‘Volgens mij is de reactie van Cramer een leugentje om bestwil. Stel dat je naam er toen bij had gestaan en je daar geen toestemming voor had gegeven, dan had je daar toen wel tegen geprotesteerd en dat had je nu nog wel geweten.’