Stefano Pilati

Elk halfjaar weer een modeshow, iedere modeontwerper weet dat zulks gaat vervelen. Als je mannen- én vrouwenmode ontwerpt, zoals de Italiaan Stefano Pilati voor het merk Yves Saint Laurent (Saint Laurent zelf is met pensioen), dan komt vier keer per jaar zo’n defilé waarschijnlijk helemaal je neus uit. En dus pakte Stefano Pilati het onlangs in Parijs heel anders aan.

In de hal van het Saint Laurent-kantoor in Parijs moest iedereen gissen naar wat ons stond te wachten. ‘Ja, dat vind ik nou leuk; ik heb echt geen idee wat er gaat gebeuren’, zei Robert Polet, de Nederlandse CEO van moederbedrijf The Gucci Group. (Met andere woorden: degene die voor dit evenement betaalde.) De algemene verwachting was: wat het ook wordt, veel saaier dan de vier dagen modeshows die we in Milaan achter de rug hadden, kon het niet zijn. Even later nestelden we ons met z’n vijftigen voor drie grote videoschermen waarop een zeven minuten durende, mooi kunstzinnige videoclip vertoond werd: de Britse acteur Simon Woods in de kleren van YSL voor de komende winter. Muziek van Portishead en David Bowie erbij. ‘Heel bijzonder’, vond meneer Polet achteraf, en dat was het zeker. Over het einde van het filmpje raakten we het eerste uur niet uitgepraat: pleegde Woods nu zelfmoord of niet? (Wie het zelf wil weten: de film staat inmiddels op YouTube.)

Vervolgens vertrokken we naar het bijbehorende diner, verderop in de straat. Woods was er, en Catherine Deneuve, en Pilati lichtte zijn motovatie toe: hij voelde de behoefte om de richting van de mannenmode van Yves Saint Laurent te heroverwegen. ‘Wie de vrouw is die Saint Laurent draagt, weet ik inmiddels tamelijk goed’, zei de ontwerper die nu vier jaar de baas is bij het modemerk. ‘Maar ik zoek nog naar de Yves Saint Laurent-man’, en dus leek een andere presentatievorm hem wel een goed idee.

Dat kon wel zo wezen, maar die woorden kwamen uit de mond van de man die juist de perfecte belichaming van zijn eigen mode-ideaal lijkt te zijn. Er is op aarde amper een beter geklede man dan Stefano Pilati, met een flair en flamboyance die je uit duizenden herkent.

Hoe? Het is een combinatie van klassieke vormen, van eigenaardige kleuren (azuurblauw, knalrood, abrikoos), en van een bepaald niet rigide silhouet. Pilati’s kleren vallen ruim, zoals het bij een Groot Gebaar hoort. Een broek die lekker genereus wappert. Schoenen met een goeie zool, en toch niet lomp. Misschien wel een smal jack, maar eroverheen dan een flinke winterjas, omgeslagen als een deken.

Eigenlijk was Pilati die avond zélf de modeshow van de kleren die op het filmpje te zien waren geweest, en het was weer jaloersmakend geslaagd.