Stalen blik naar voren, vrije ritmes

muziek

Tim Berne & Los Totopos

Ches Smith heeft zo zijn eigen benadering van het drumstel.

Amsterdam - Drummers met een eigen sound zijn er niet veel. De Amerikaan Ches Smith is er een; hij opereert vanuit een volstrekt uniek idioom en ademt zo veel creativiteit, dat je hem graag soloconcerten zou zien geven.

Het is daarom prettig dat bandleider/altsaxofonist Tim Berne Smith een vrije rol geeft in zijn band Los Totopos. Dan is het genieten geblazen. Het drumstel is lang niet enkel een ritme-instrument, zo laat Smith zien. Met gevoel, inzicht en een hoop extra middeltjes is het juist de drummer die fijnzinnige melodieën spuit in het vaak homogene klankveld van zijn bandleden (sax, klarinet, piano). Hij grijpt geregeld naar zijn typische gongetjes, conga en allerlei percussie-attributen achter hem.

Smith luistert naar zijn bandleden, voelt de stiltes of benodigde energie goed aan en geeft telkens een passende en onvoorspelbare invulling. Ook dankzij zijn houding, een onafhankelijk bewegend bovenlichaam en hoofd - stalen blik naar voren, mond open - is hij een drummer met persoonlijkheid.

Smith heeft een eigen benadering van het drumstel. Opgelegde muziekgenres zeggen hem weinig. Hij drumt al jaren in de avant-gardistische rockband Xiu Xiu, experimentele projecten als Secret Chiefs 3 en Mr Bungle, maar speelt ook in Marc Ribots Ceramic Dog. Met zijn filmische kwaliteiten is het niet gek dat hij steeds meer wordt betrokken bij de veelzijdige John Zorn-scene uit New York.

Smith steelt de show, maar de repeterende, vaak bijna onafgebroken lijnen van Berne en Oscar Noriega (klarinet) kunnen ook intrigeren. De basis van de groepssound ligt in langzaam veranderende minimalistische structuren. Fraai hoe Berne in dit spel stiekem het tempo verlaat en pianist Matt Mitchell zich plotseling opwerpt als dissonant. Of hoe de beklemmende kreten naar een ondraaglijke toonhoogte worden geperst, maar ook zo weer zijn verdwenen.

Tim Berne & Los Totopos