Spektakelstuk vooral door defensieve slippertjes
In het eerste achtstefinaleduel tussen Real en United domineren de Spanjaarden dankzij een ijzersterk middenveld.
AMSTERDAM - Real Madrid 1
Manchester United 1
Real Madrid - Manchester United, het lot uit de loterij in de achtste finales van de Champions League, was een cadeautje voor allen die houden van voetbal als spel van amusement. Twee van de beste ploegen van Europa voldeden aan de verwachtingen en vermaakten miljoenen, ondanks de vele onvolkomenheden die ook waren te aanschouwen.
Welke club na de 1-1 van Madrid naar de kwartfinales mag, blijkt over drie weken op Old Trafford, en over de afloop valt eigenlijk weinig te zeggen. Real beschikt over meer kwaliteit, maar United speelt dus thuis en is stug, ervaren en geslepen.
Nee, lang niet alles ging goed in Bernabéu, het stadion dat met 80 duizend man was volgelopen en tot de toptempels van het voetbal behoort. Vooral in defensief opzicht bleken beide elftallen niet zo heel sterk, en dat was niet bepaald voor het eerst dit seizoen. Slecht verdedigen is niet voorbehouden aan pakweg de eredivisie.
De elftallen gunden elkaar bovendien de ruimte om hun kwaliteiten te ontplooien, wat Madrid beter lukte dan het steeds defensiever optredende United. Dat had overigens wel de beste Spanjaard van het veld in de gelederen: doelman David de Gea krijgt geregeld kritiek om zijn onzekerheid bij hoge ballen, waarvan ook nu staaltjes waren te zien, maar met tal van reflexen en puntgave reddingen hield hij de ploeg van Alex Ferguson overeind.
Misschien oogden de defensies af en toe zo matig door het aanvallende potentieel aan beide zijden, bij Ronaldo natuurlijk, maar ook bij Özil, de flegmatieke dribbelaar Di Maria, of bij Welbeck van de Engelsen.
En Robin van Persie? Ja, die had de wedstrijd kunnen beslissen in de slotfase en hij had af en toe prachtige acties, maar hij was niet zo opvallend aanwezig als degene met wie hij in de voorbeschouwingen was vergeleken: Cristiano Ronaldo dus, op Messi na de beste voetballer ter wereld.
Ronaldo, de superbv van het voetbal, de man met het astronomische aantal van 104 goals in 90 duels in Bernabéu, de man die tijdens de warming-up een col droeg en oorbellen, maar zich vanaf het beginsignaal ontpopte tot een turbo; sterk, snel, gebeeldhouwd. Een wassen beeld dat tot leven kwam.
Van Persie kreeg een snelle gele kaart, toen hij bij een kopduel met zijn hand wapperde en het gezicht van de graag vallende Ramos raakte. De Rotterdammer trok de aandacht bij een hoekschop van Rooney in de 20ste minuut, waarna Welbeck de bal prachtig verlengde met het hoofd, hoger als hij sprong dan Ramos: 0-1. Dat was een tegenvaller voor Real, dat gretig was begonnen en Coentrao met zijn rechterbeen tegen de paal had zien schieten.
Real werd steeds sterker, vooral door zijn dominantie op het middenveld. United speelde op papier met vier aanvallend ingestelde spelers, hetgeen bij balverlies tot veel ruimte leidde voor de witte tornado uit Spanje. En hoe snel die over het veld kan razen, ondervond Ajax iets te vaak in de afgelopen seizoenen.
De gelijkmaker van Ronaldo na een halfuur was dus volkomen verdiend en bovendien vrucht van klassiek voetbal. De wegdraaiende voorzet van Di Maria was perfect, Ronaldo sprong en hing even in de lucht, alsof hij zich vastgreep aan een onzichtbaar touw. Evra deed niet eens een poging te duelleren en zag de knikkende kopbal van Ronaldo in de uiterste hoek verdwijnen.
En hoewel Madrid beter was, kwam United even later alweer bijna op 1-2, na een aangesneden voorzet van Van Persie, bijna succesvol verlengd door Welbeck en gekeerd door invaller-doelman Lopez, die de wisselvalligheid zelve was.
Real was in de tweede helft veel sterker en bestookte het doel van De Gea bijna voortdurend, maar zonder te scoren. Spectaculair was vooral de redding van De Gea met de voet, na een vallend schot van Coentrao. In die fase, toen Madrid de zege leek binnen te halen, kreeg Van Persie nog twee kansen binnen luttele seconden.
Eerst raakte zijn schot met rechts de lat, via doelman Lopez. Alvorens Madrid had kunnen uitverdedigen, kreeg hij de bal opnieuw, vrij voor de doelman. Hij controleerde met de borst en wilde verwoestend inschieten. Hij raakte de bal verkeerd en passeerde weliswaar Lopez, maar Xabi Alonso bracht voor de doellijn redding. In de slotminuut was Van Persie opnieuw dicht bij de beslissende treffer, doch Lopez tikte zijn schot net naast het doel.
undefined
