Sparen
In navolging van collega's als Barth (PvdA) en Lambrechts (D66) vindt ook Rosenmöller (de Volkskrant, 15 september) dat het verzilveren van arbeidsduurverkorting of het sparen daarvan een bijdrage zou kunnen leveren aan het oplossen van het lerarentekort....
Elke docent mag al sinds jaar en dag voor maximaal 120 procent van de normbetrekking (36,86 uur per week) aangesteld worden en uitbetaald worden. Docenten mogen dus maximaal voor ruim 43 uur per week werkzaam zijn. Vrijwel niemand die daar gebruik van maakt, ook niet voor een beetje. Het gaat weliswaar om een zogenaamde overurenbetrekking die tijdelijk is (maar wel elk jaar opnieuw toegekend mag worden).
Wat Rosenmöller betreft zou het de bedoeling moeten zijn dat docenten deze uren structureel uitbetaald krijgen. Aan het principe doet dat niets af, het kan, het mag en niemand die het doet.
Ook het sparen van adv is al jarenlang mogelijk. Ook hiervoor geldt dat vrijwel niemand er aan begint. Kennelijk vindt lesgevend Nederland 36,86 uur per week wel genoeg. Je kunt je afvragen of het de taak van de Tweede Kamer moet zijn om oplossingen te verzinnen die allang verzonnen zijn. Wat mij betreft niet.
De vraag die wel aan de orde zou moeten zijn is 'wat willen wij met ons onderwijs en wat hebben we daarvoor over'. Een eerste stap zou kunnen zijn om onze investeringen op het gebied van onderwijs op te hogen naar het Europees gemiddelde. Al blijft dat natuurlijk wel een zwaktebod voor een land dat voorop wil lopen als het gaat om kennis.
