Soepeler ontslagrecht

Het kabinet ziet de versoepeling als een middel om de werking van de arbeidsmarkt te verbeteren. Als werkgevers gemakkelijker van hun personeel af kunnen in tijden dat het niet goed gaat, zullen ze ook sneller personeel aannemen als het beter gaat. Die gedachte wordt gesteund door de werkgeversorganisaties VNO en NCW.

Kabinet en werkgevers wijzen er ook op dat het overgrote deel van de werknemers slechts bezwaar maakt tegen een aangezegd ontslag om de rechten op een WW-uitkering niet te verspelen. Die grote bulk aan pro forma-bezwaren frustreert het echte werk van de arbeidsbureaus.

De vakbeweging verzet zich tegen het plan. Nooit is aangetoond dat eenvoudiger ontslagrecht leidt tot meer banen. Afschaffing van de preventieve ontslagtoets maakt het werkgevers te gemakkelijk het dienstverband te beëindigen. Het gevaar dreigt dat grote groepen laaggeschoolde werknemers als een jojo binnen en buiten het arbeidsproces terechtkomen en te zeer afhankelijk worden van de goedertierendheid van de bazen.

Er is veel te zeggen voor het standpunt van de vakbeweging; het is ook nu al heel goed mogelijk personeel te ontslaan, zoals de maandelijkse stijging van de ontslagwerkloosheid met ettelijke duizenden bewijst.

Het terechte verzet van de vakbeweging vindt weerklank bij de PvdA-fractie in de Tweede Kamer. Die is niet overtuigd van de wenselijkheid van het kabinetsvoorstel. PvdA-staatssecretaris Wallage van Sociale Zaken sloot zich daar eerder deze week bij aan, tot grote woede van zijn CDA-minister. Het ongenoegen van De Vries, Bolkestein en Brinkman over Wallages gedraai in het zicht van de verkiezingen is begrijpelijk. Het was sjieker geweest als het verzet tegen het kabinetsplan was verwoord door een lid van de PvdA-fractie in plaats van de meest betrokken bewindsman.

Nu Wallage gehoor geeft aan de kritiek van De Vries en toch weer achter een versoepeling schijnt te staan, is het te hopen dat de PvdAfractie sterkere benen heeft en volhardt in het verzet tegen het kabinetsplan.