Soennitisch plus activist is in Iran: geen advocaat
Iran kent twee doodzonden en Abdullah al Mansouri heeft ze volgens Iran allebei begaan. Je zet je niet af tegen de sjiitische ayatollahs en je waagt het niet over afsplitsing van Iraans grondgebied te spreken....
In dat geval vindt het proces zonder advocaat en achter gesloten deuren plaats. Journalisten of bekendere dissidenten krijgen iets opener processen.
Vorig jaar januari werd de provincie, waar naar schatting eenderde van de bevolking Arabier is, getroffen door een aantal bomaanslagen. De politie pakte daarop vijftig Ahwazi-Arabieren op. Regionale sjiitische functionarissen die in nauw contact staan met Mohsen Rezaie, hoofd van de machtige Revolutionaire Garde (het Iraanse leger) vroegen om high profile executies om de soennitische Arabieren een lesje te leren. Drie Ahwazi’s zijn inmiddels geëxecuteerd.
Ook hielden de zeer goed toegeruste Iraanse veiligheidsdiensten vanaf die tijd Al Mansouri’s organisatie scherper in de gaten. Enkele maanden later werd Al Mansouri op bezoek in Syrië – bondgenoot van Iran – gearresteerd en uitgeleverd.
Volgens Mehrdad Lavaei, Iraans mensenrechtenactivist, is het voor Iraniërs van Arabische herkomst op zich geen probleem om ook op hoog niveau te werken in Teheran of andere grote steden. ‘Maar je moet geen soenniet zijn, dan word je gediscrimineerd. In Khuzestan zien soennitische Arabieren dat ze geen hogere functie kunnen krijgen in hun eigen provincie, louter omdat ze soenniet zijn.’
Volgens hem is de onafhankelijkheidsbeweging vooral een protest tegen die discriminatie. Maar Iran ziet in elke afscheidingsbeweging een terroristische organisatie. Ook speelt een rol dat Saoedi-Arabië en de Golfstaten de opstandelingen moreel en financieel steunen. Doel van deze landen is de sjiitische tegenstander in Teheran dwars te zitten. Iran op zijn beurt mobiliseert de sjiieten in Saoedi-Arabië en de Golfstaatlanden tegen de soennieten.
Voor Al-Mansouri bestaat volgens Lavaei hoop op een goede afloop als Nederland grote druk uitoefent op Teheran, bilateraal en in Europees verband. Complicerende factor is echter dat Iran Al-Mansouri als Iraniër beschouwt. Volgens de Iraanse ambassade is hij Syrië op een Iraans paspoort binnengekomen. De Syrische autoriteiten zouden dat inmiddels aan het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken hebben laten weten.
Al-Mansouri heeft met een Iraans paspoort geen visum voor Syrië nodig. Maar zijn organisatie beweert dat hij met een visum in zijn Nederlandse paspoort naar Syrië is gereisd. Helaas is het paspoort ‘zoekgeraakt’ in Syrië.
