Sociaal-democraat met gezag en zonder partijboek

'De spannendste weken uit mijn loopbaan', noemde Pedro Solbes de introductie van de euro. Als Europees commissaris voor Economische en Monetaire Zaken moest hij in die dagen ook nog eens Duitsland en Frankrijk midden in hun verkiezingsstrijd berispen voor hun oplopende staatsschuld.

Maar waarschijnlijk verbleekt de opwinding van januari 2002 bij wat de Spaanse socialist nu boven het hoofd hangt. De falende controle op het doen en laten van het Europees statistiekbureau Eurostat is eerst en vooral zijn tekortkoming.

Niet dat Solbes, naar eigen zeggen 'sociaal-democraat zonder partijboek', daar zelf zo over denkt. 'Ik voel mij verantwoordelijk voor wat ik heb gedaan en eventueel voor wat ik heb nagelaten, maar ik heb moeite mij verantwoordelijk te voelen voor iets wat ik niet wist', zei hij in juli tegenover een commissie van het Europees Parlement.

De parlementariërs waren met stomheid geslagen. 'In alle lidstaten zijn ministers en staatssecretarissen voor aanmerkelijk minder opgestapt', beet de Nederlandse liberaal Jan Mulder hem toe. Na een storm van kritiek weigerde Solbes zich nog verder te verdedigen.

Pedro Solbes Mira werd in 1942 geboren als zoon van een postbeambte in Pinoso, een stadje in de provincie Alicante. Na zijn studie rechten, Europese economie en politieke wetenschappen in Madrid en Brussel, werd hij in 1968 ambtenaar bij het Spaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij speelde een hoofdrol in de onderhandelingen voor de toetreding van zijn land tot de toenmalige Europese Gemeenschap.

Om die reden vroeg Felipe Gonzalez hem in 1985 als staatssecretaris voor de relaties met de Europese Gemeenschap. Een jaar later werd Spanje lid en in 1991 werd Solbes minister van Landbouw, een portefeuille die hij twee jaar later inwisselde voor Economie en Financiën.

De regering-Gonzalez kwam in 1996 door een corruptie- en afluisterschandaal ten val. De kiezers verwezen de socialisten naar de oppositiebankjes. Toch werd het enkele jaren later als Solbes' verdienste beschouwd dat Spanje voldeed aan de criteria voor deelname aan de euro. Dat wapenfeit hielp hem in 1999 aan de functie van Europees Commissaris voor Economische en Monetaire Zaken, een van de zwaarste posten binnen het dagelijks bestuur van de EU.

Solbes waakt streng over het Stabiliteitspact uit 1997, dat strikte begrotingsnormen kent om de euro te schragen.

Zo groot als zijn gezag is rondom het Stabiliteitspact, zo 'weinig doortastend' was hij bij Eurostat, aldus de IAT, de interne auditdienst van de Commissie. 'En dit ondanks de wetenschap dat zich absoluut onaanvaardbare praktijken hebben voorgedaan.'