Sjouwend in Amerika van cel naar cel

Op zijn laatste uur in Amerikaanse gevangenschap kijkt Kletter nog met enig plezier terug. Daar ging hij, dwars door downtown New York, met gillende sirenes. Dat was wel schitterend, eigenlijk. Hij zat geboeid aan handen en voeten in de arrestantenwagen, met politiewagens voor en achter, die hem, zwaailichten aan, op topsnelheid naar John F. Kennedy Airport loodsten. 'In de avondspits! Echt, heel Manhattan stond stil voor ons. Onbegrijpelijk dat ze dat zo aanpakten. Alsof ik nog zou vluchten! Ik wilde zo snel mogelijk dat vliegtuig in.'

De achttien maanden vóór die dollemansrit waren minder amusant. Kletter werd op Koninginnedag vorig jaar uitgeleverd aan de Verenigde Staten op verdenking van het verhandelen van honderd gram cocaïne in 1991. Als student horecamanagement op een universiteit in Texas werd hij betrapt door de drugsbestrijdingsdienst DEA. Even vrij op borgtocht, verdween hij naar Nederland. Bijna tien jaar later, in 2000, kreeg de Nederlandse justitie een opsporingsverzoek. In 2002 was de terugkeer naar Amerika een feit.

Kletter begon daar een lange tocht, vaak in daglange busreizen en twee keer per vliegtuig, langs de gevangenissen. In Texas zat hij in Houston, Brownsville, Spur en Lubbock, waar hij zijn straf kreeg opgelegd. Hij ging vervolgens naar Oklahoma City in Oklahoma, Forrest City in Arkansas, Allenwood in Pennsylvania en uiteindelijk naar het Metropolitan Correction Centre in Manhattan voor zijn uitlevering. Iedere gevangenis was gespecialiseerd in een specifiek deel van de detentie.

De aanklacht werd tijdens zijn proces opgeschroefd van de honderd gram cocaïne in het uitleveringsverzoek tot 4,5 kilo. Het leverde hem, inclusief strafpunten voor zijn vlucht en niet-meewerken aan het onderzoek, een straf op van acht jaar en één maand, meer dan het dubbele dan Kletter had verwacht. Hij ging niet in hoger beroep, omdat dat een verzoek om zijn straf in Nederland te mogen uitzitten met zeker achttien maanden zou vertragen.

De Nederlandse ambassade in Amerika bood echte support, zegt Kletter waarderend. Al heeft dat niet geleid tot een snellere afhandeling van zijn aanvraag om naar Nederland te gaan. Op de laatste handtekening moest hij zes maanden wachten. Maar de ontvangst op Schiphol op 16 oktober jongstleden was fantastisch. Zijn moeder en zijn Nederlandse advocaat vingen hem op en de Nederlandse officier bracht de aanklacht ter plekke terug naar de honderd gram van het uitleveringsverzoek. Ook concludeerde hij dat het strafbaar feit lang geleden had plaatsgevonden en Kletter in zware detentieomstandigheden had verkeerd. De officier zou niet meer eisen dan twaalf maanden en stuurde Kletter meteen naar huis. Gisteren veroordeelde de rechtbank Kletter conform de eis: zijn Nederlandse straf was een halfjaar korter dan de tijd die hij in Amerika had vastgezeten.

Rechter Cummings, bekend als tough judge en degene die Kletter veroordeelde, wil niet op de zaak ingaan.